کمپوست(کد 0152)

کمپوست تنها و مهمترین مکملی است که می توان برای باغ استفاده نمود. استفاده از کمپوست راهی ساده است که طی آن مواد هوموسی غنی از ازت و دیگر مواد مغذی به باغ و باغچه ای که خاک تهی شده دارند اضافه شده و ضمن تامین سوخت رشد گیاهی، قابلیت حیات دوباره فراهم می گردد. کمپوست مجانی است، راحت تهیه می شود و برای محیط زیست خوب است. ولی کمپوست سازی مزایای دیگر هم دارد.

مزایای کمپوست
بهبود دهندگی خاک
با کمپوست، شما هوموس غنی برای باغ و باغچه ایجاد می کنید. این، مواد مغذی به گیاهان شما اضافه می کند و کمک می کند که رطوبت خاک را نگه دارید. بی دلیل نیست که "طلای سیاه" نامیده شده است.
کمپوست تنها و مهمترین مکملی است که می توان برای باغ و باغچه استفاده نمود.
بازیافت زائدات باغ و آشپزخانه
کمپوست می تواند تا سی درصد زائدات خانگی را از سطل آشغال بیرون بکشد. این امر مهم است زیرا وقتی مواد آلی به لندفیل می رسند، آن مقدار هوایی که نیاز دارند تا توسط آن سریعا تجزیه شوند در اختیارشان نیست. در عوض، با تجزیه، گازهای متان مضر تولید می کنند که گرمایش جهانی را افزایش داده و تغییرات آب و هوایی بوجود می آورند.
تامین ارگانیزم های مفید خاک
ارگانیزم های میکروسکپی کمپوست به هوادهی خاک کمک می کنند. تجزیه مواد آلی جهت استفاده گیاه و دفع امراض گیاهان، از دیگر فعالیت های این ارگانیزم ها است.
خوب برای محیط زیست
کمپوست جایگزین طبیعی برای کود شیمیایی است؛ وقتی که در بستر باغ و باغچه مورد استفاده قرار می گیرد.
کاهش زائدات لندفیل
اغلب لندفیل های امریکای شمالی سریعا پر می شوند؛ خیلی از آن ها هم اکنون هم تعطیل شده اند. یک سوم زائدات لندفیل از مواد کمپوست شدنی درست شده است. انحراف این زائدات از لندفیل به معنای این است که لندفیل ما به مدت طولانیتری کار خواهد کرد.( و ما فضای بکر بیشتری در اختیار خواهیم داشت)
چه را کمپوست کنیم؟
آنچه که می توانید در کمپوست بریزید به اینکه چه نوع کمپوستی می خواهید درست کنید بستگی دارد، هر چند برخی قواعد عمومی را باید مراعات نمود. تمام مواد کمپوست شدنی به درجاتی کربن یا نیتروژن دارند. راز توده کمپوست سالم، ایجاد تعادل کاری بین این دو عنصر است.
راز توده کمپوست سالم: نسبت کربن به ازت
کربن
مواد غنی از کربن( همانند شاخه ها، ساقه ها، برگ های خشک، پوست میوه، خرده های چوب، خاکه پوست، حب های خاک اره، کیسه های کاغذی قهوه ای ریز ریز شده، ساقه غله، فیلترهای قهوه، دانه های قهوه، پوسته تخم مرغ، بوریا، خزه، خاکستر چوب) کمپوست را دارای بدنه سبک و پرزدار می کنند.
یک توده کمپوست سالم باید کربن بسیار بیش از ازت داشته باشد.
نیتروژن
مواد غنی از پروتئین یا ازت( کود، خرده غذا، هرس های سبز باغچه، زائدات آشپزخانه، برگ های سبز) مواد خام را برای درست کردن آنزیم فراهم می آورند.
یک توده کمپوست تندرست باید کربن خیلی بیشتر از ازت داشته باشد. یک قاعده ساده سرانگشتی استفاده از یک سوم مواد سبز و دو سوم مواد قهوه ای است. توده ای بودن مواد قهوه ای به اکسیژن اجازه نفوذ می دهد و به ارگانیزم های باقیمانده در آنجا اجازه نشو و نما می دهد. نیتروژن خیلی زیاد توده ای بی هوازی و متراکم، بودار و دارای تجزیه آرام تولید می کند. بهداشت خوب کمپوست به معنای پوشش مواد غنی از ازت، که در صورت مجاورت با هوا بو را رها می کنند، و مواد غنی از کربن، که اغلب بوی شگفت انگیز تازگی را رها می کنند، است. در صورت شک داشتن، کربن بیشتر اضافه کنید!
این جدول بطور جزیی نشان می دهد که آیتم های کمپوست شما محتملا چطور طبقه بندی شده اند

مواد کربن به ازت آگاهی
گیاهان باغی .... فقط از گیاهان سالم استفاده کنید
خرده های میوه و سبزی ازت با آیتم های کربن خشک اضافه کنید
گل ها، هرس ها و بریده ها ازت بدنه های بلند چوبی را برش دهید
پوست تخم مرغ خنثی وقتی خرد شود بهترین است
پرزهای رطوبت گیر کربن بهترین است؛ اگر از الیاف طبیعی استفاده شود
تکه و ساقه غله کربن تجزیه آرام دارد؛ اگر خرد شود بهترین است
دانه های قهوه ازت فیلترها ممکن است گنجانده شده باشند
فضولات جوجه ازت فعال ساز فوق العاده کمپوست
مقوا کربن نیاز به ریز ریز کردن دارد
حب ها و خرده های چوب کربن سطوح بالای کربن؛ اقتصادی مصرف شود
خاکستر چوب کربن فقط خاکستر مواد تمیز مصرف شود؛ بطور سبک آب پاشی شود
برگ های چای ازت رها یا در کیسه
کاه یا علوفه کربن کاه بهترین است؛ علوفه( با بذر) کمتر ایده آل است.
هرس های بته کربن هرس های چوبی آرام تجزیه می شوند
کاغذ ریز ریز شده کربن کاغذ گلاسه و جوهر رنگی اجتناب شود
جلبک دریایی و کتانجک ازت در لایه های نازک اعمال کنید؛ منبع خوبی برای مواد معدنی نادر
حب های خاک اره کربن سطوح بالای کربن؛ برای اجتناب از قلمبه شدن در لایه ها اضافه کنید
برگ سوزنی کاج کربن اسیدی؛ در مقادیر متوسط استفاده شود
روزنامه کربن کاغذ گلاسه و جوهر رنگی استفاده نشود
برگ ها کربن برگ های ریز ریز شده سریعتر تجزیه می شوند
علف هرزهای باغ و باغچه ازت فقط از علف هرزهایی که به مرحله بذر نرسیده اند استفاده شود
برگ های سبز گاوزبان ازت فعالساز عالی کمپوست
هرس های چمن ازت در لایه های نازک اضافه شود تا بصورت کلوخه در نیایند

چیزهایی که نباید در کمپوست ریخته شوند
گوشت، استخوان، تکه های ماهی( که آفات را جلب می کنند) را کمپوست نکنید، الا اینکه شما از کمپوست کننده ویژه این مقصود استفاده نمایید. هاضم زائدات خورشیدی سبز یک مثال خوب است.
از گیاهان فاسد شده یا علف هرزهای چند ساله کمپوست درست نکنید، زیرا وقتی کمپوست خود را پخش می کنید ممکن است بذر علف هرزها را هم پراکنده نمایید.
فضولات حیوانات خانگی را در کمپوستی نگذارید که برای محصولات غذایی استفاده خواهند شد نگذارید.
پوست موز، پوست هلو، پوست پرتقال ممکن است حاوی باقیمانده آفت کش باشد و باید دور از کمپوست نگهداری شوند.
برگ های سیاه گردو نباید کمپوست شود.
خاک اره ممکن است به کمپوست اضافه شود، اما برای ممانعت از کلوخه شدن، باید مخلوط شده یا به نازکی پاشیده شود. از تمیز بودن خاک اره اطمینان داشته باشید. روغن ماشین یا روغن چرخ حاصل از تجهیزات برش نباید وجود داشته باشد.
نکته: ذخیره سازی کمپوست در آشپزخانه
جهت ذخیره سازی زائدات غذایی آشپزخانه تا زمان انتقال به کمپوست ساز، یک ظرف دربدار دارای دسته را زیر سینک نگه دارید. یک سطل کمپوست فولاد ضد زنگ با فیلتر کربن یا مدل سرامیکی بوها را کاهش خواهد داد. اگر نگران بوهای فصلی نیستید، از یک سطل بستنی قدیمی استفاده کنید. قبل از آمیختن، قطعات بزرگ را کوچک نمایید.
یک کلمه در باره زائدات باغی
زائدات باغی و حیاط مواد کمپوست شونده گوناگونی را ایجاد می کنند که با درجات مختلفی تجزیه می شوند. با این حال، همه آن ها در نهایت تجزیه خواهند شد. اگر می خواهید به فرآیند کمپوست سازی سرعت ببخشید، مواد بزرگتر را به قطعات کوچکتر خرد نمایید. خرده های برگ و چمن برای کمپوست عالی هستند، ولی باید در داخل سطل با دیگر مواد آمیخته گردند. حفر کردن در مرکز توده و اختلاط هم ممکن است. از گذاشتن آن ها در لایه های ضخیم اجتناب نمایید. آن ها به هم فشرده شده و هوادهی را کم می کنند. این امر فرآیند کمپوست سازی را آرام تر می نماید.
افزودن خاک باغ به کمپوست شما کمک می کند که بوها را نامحسوس کنید. میکروارگانیزم های خاک فرآیند کمپوست سازی را بهبود می بخشند.
کمپوست سازی برگ ها
اگر برگ های خیلی زیادی دارید که می توانند در داخل سطل کمپوست قرار گیرند، می توانید به سادگی توده برگ ها را به تنهایی تبدیل به کمپوست نمایید. توده را جایی با زهکش مناسب قرار دهید؛ جای سایه دار کمک می کند که توده خشک نشود.
توده برگ باید دست کم 4 فوت قطر و 3 فوت ارتفاع داشته باشد. بین هر فوت از برگ ها یک لایه گل و لای قرار دهید. هر توده باید رطوبت کافی داشته باشد تا وقتی یک نمونه از داخل کمپوست با مشت فشرده می شود، چند قطره رطوبت ظاهر شود. توده نباید خیلی محکم فشرده شود.
توده در 4 تا 6 ماه کمپوست می شود. مواد آن تیره و سست خواهند بود. کمپوست برگ بهترین استفاده را، به عنوان مکمل و بهبود دهنده، برای خاک آلی دارد. آن معمولا به عنوان کود استفاده می شود، زیرا از لحاظ مواد مغذی ضعیف است. برای آگاهی بیشتر به استفاده از برگ های پاییزی برای نگهداری کمپوست در حال کار در زمستان رجوع کنید.
نکته: چای کپک برگ
از برگ ها برای تهیه چای مغذی برای گیاهانتان استفاده کنید. به سادگی یک توده کوچک از برگ ها را در گونی بپیچید و آن را در یک سطل زباله یا سطل بزرگ آب مستغرق نمایید. برای سه روز رها کنید. سپس، تی بگ را بیرون بکشید و محتویات را داخل کمپوست خالی کنید. آب غنی شده را با یک سطل کوچکتر بردارید و از آب برای آبیاری گیاهان و بته ها استفاده نمایید.
چطور کمپوست درست کنیم؟
1- توده کمپوست را روی خاک خالی درست کنید. این به کرم ها و ارگانیزم های مفید اجازه می دهد که کمپوست را هوادهی کنند و به بسترهای باغ شما منتقل شوند.
2- اول کاه ها یا ترکه ها را در عمق چند اینچی قرار دهید. این به زهکشی کمک می کند و به هوادهی توده یاری می رساند.
3- مواد کمپوست را در لایه ها اضافه کنید. این کار را به تناوب خشک و تر صورت دهید. محتویات مرطوب خرده های غذا، تی بگ ها، جلبک دریایی، ... هستند. محتویات خشک عبارتند از: بوریا، برگ ها، حب های خاک اره، خاکسترهای چوب. اگر خاکسترهای چوب دارید، در لایه های نازک بیامیزید. در غیر اینصورت ان ها با هم کلوخه شده و به آرامی تجزیه می شوند.
4- فضولات احشام، کودسبز(شبدر، گندم سیاه، گیاهان خانواده گندم، هرس های چمن) یا هر منبع ازت دیگری را اضافه کنید. این توده کمپوست را فعال می کند و فراِیند را در راستای خود سرعت می بخشد.
5- کمپوست را مرطوب نگه دارید. گاهگاهی آبیاری کنید یا اجازه دهید باران این کار را انجام دهد.
6- با هر چیزی که دارید، چوب، ورقه های پلاستیکی، زیر اندازهای اسقاط، پوشش دهید. پوشش به نگهداری حرارت و رطوبت کمک می کند و این هر دو از عناصر اساسی کمپوست هستند. پوشش همچنین کمک می کند تا از آبیاری زیاده از حد توسط باران پیشگیری به عمل آید. کمپوست باید مرطوب باشد، مستغرق و خیس نباشد.
7- بچرخانید. با چنگال یا بیل، هر چند هفته یکبار توده را سریعا بچرخانید. این امر توده را هوادهی می کند. اکسیژن برای فرآیند کاری مورد نیاز است و چرخش اکسیژن اضافه می کند. اگر شما منبع آماده ای از مواد درشت همانند بوریا داشته باشید می توانید از این گام رد شوید. به مجرد اینکه توده کمپوست خود را کارگذاری نمودید، مواد جدید را با اختلاط اضافه کنید. این کار نسبت به افزودن لایه ای بهتر است. اختلاط یا چرخش را باید عنصری کلیدی دانست که باعث هوادهی مواد توده کمپوست می شود و تکمیل فرآیند را تسریع می سازد. اگر بخواهید یک کمپوست ساز بخرید، در عوض ساخت توده کمپوست، ممکن است خرید دستگاه چرخشی معلق تهیه کمپوست که اختلاط آسان و مرتب کمپوست را امکان پذیر می سازد مد نظر قرار گیرد.
چطور کمپوست ساز را انتخاب کنیم؟
انتخاب نوع کمپوست سازی که بهترین کارآیی را دارد با در نظر گرفتن سه فاکتور اصلی امکان پذیر می گردد:
1- کجا زندگی می کنید
2- چه کمپوست خواهد شد
3- دستی کمپوست خود را خواهید چرخانید یا این امر را به گونه ای دیگر صورت می دهید.

اگر قادر باشید کمپوست را هر یک تا دو هفته یکبار بچرخانید و در جایی با دسترسی به فضای بیرونی و مواد غنی از کربن زندگی کنید، حوضچه های بسته یا توده های کمپوست باز، هر دو، برای شما کار می کنند. اگر در محیط شهری زندگی کنید و یا در قسمت پشت، فضای چرخاندن نداشته باشید، کمپوست سازهای معلق یا کرمی، اختیارات ارزشمند شما هستند. در باره هر کدام از این سیستم های کمپوست سازی و دیگر نکات کمپوست بیشتر بیاموزید.

ساده ترین روش های کمپوست سازی
کمپوست غیر چرخشی
بزرگترین مشقت کمپوست چرخانیدن توده در زمان هایی ویژه می باشد. با این حال، با کمپوست غیر چرخشی، کمپوست شما می تواند بدون چرخش هوادهی شود.
راز این کار این است که هنگام ساخت توده با استفاده از مواد به اندازه کافی زبر و خشن همانند بوریا چرخش کلی صورت گیرد.
کمپوستی که بطور قاعده مند چرخانیده شود، تا جایی که ممکن است سریع شکل می گیرد و مطالعات نشان داده است که سطح نیتروژن می تواند در کمپوست چرخیده بالاتر رود.
در کمپوست غیر چرخشی، مواد جدید را از بالای توده بیفزایید و کمپوست تازه را از کف برداشت نمایید. این امر می تواند در کمپوست سازهای آئروبین یا سطل های کمپوست اکوکینگ انجام شود.
سطل های کمپوست بسته
برای کمپوست کننده های بیرونی کوچک مقیاس، سطل های بسته عملی ترین ها هستند. سطل های بسته مشتملند بر:
سطل کمپوست دست ساز
حوضچه کمپوست دست ساز
ارزانترین روش این است که خودتان با استفاده از یک سطل زباله سنگین کمپوست ساز بسازید. در اطراف سطل و با فواصل 15 سانتیمتری، سوراخ های هوادهی به قطر 1.5 سانتیمتر ایجاد کنید. سطل را با مخلوطی از مواد پر کربن و پر ازت پر کنید( جدول بالا را ببینید) گاهگاهی سطل را به هم بزنید تا از تشکیل توده های بی هوازی جلوگیری کرده و سرعت انجام فرآیند را بهبود ببخشید. اگر درب ایمن باشد، سطل می تواند در روی یک طرف قرار گرفته و بچرخد؛ یک چوب سدر به طول 2 اینچ( از 2*2 یا 2*4 استفاده کنید) می تواند به داخل پیچ و مهره شود، از بالا تا پایین کشیده شده و کمک به حرکت مواد نماید. بدون آن، محاویات متمایل هستند که با چرخش سطل در سر جای خود بمانند.
هاضم ها/ سطل های کمپوست استاندارد
اختیار دیگر سطل کمپوست همانی است که بعضی اوقات هاضم کمپوست نامیده می شود. سطل های کمپوست در جوانب و بالا بسته و در بالا باز هستند، چون آن ها مستقیما روی زمین قرار می گیرند. واحدهای کمپوست سازی خانه ها در مناطق مسکونی هم هستند که در آن ها سطل ها کوچکتر هستند؛ در عین حال به اندازه کافی بسته هستند تا آفات را جلب نکنند. این سطل ها ارزانند، ولی کمپوست مشکل می چرخد. پس چندین ماه طول می کشد تا محصول کمپوست تولید شود. این سطل ها دیواره کم ضخامتی دارند و ممکن است، به ویژه در یخبندان، از کناره ها ترک بخورند.
هاضم زائدات غذایی
این کمپوست کننده های پیشخوانی، بیش از تجزیه، زائدات غذایی را آسیاب و آبگیری می کنند. فراِیند در کمتر از سه ساعت اتفاق افتاده و ماده بدون بویی که مناسب کود باغ است تولید می گردد. در انتها، مواد منتج را نزدیک سطح خاک دفن کنید. اینجا فرآیند تجزیه به راه می افتد و منافع حاصله نصیب گیاه می شود.
چرخاننده ها
کارآترین روش سطل بسته، کمپوست ساز معلق است. نگهداری درجه حرارت نسبتا بالا در هر دو سیستم استوانه/ معلق محتمل است، به خاطر اینکه ظرف به عنوان عایق عمل می کند و به خاطر اینکه چرخش میکروب ها را هوادهی شده و فعال نگه می دارد. بعضی سیستم ها یک پدال داخلی یا میله هوادهی فراهم می کنند که کمک می کند هوا داخل کمپوست آمده و از کلوخه شدن مواد کمپوستی پیشگیری به عمل آید. دیگر طرح ها سوراخ های انتهایی هوادهی دارند. این به میزان زیادی سرعت فرآیند را ازدیاد می بخشد.
یک سیستم چرخان بسته مزایای زیر را دارد:
سرعت فرآیند کمپوست سازی
کمپوست تمام سال به علت درجه حرارت داخلی بالاتر
نمی تواند توسط راکون ها، سگ ها، جونده ها و دیگر مخلوقات دستکاری شود.
کمپوست سازی بطور منظم بصورت بسته صورت می گیرد و بدون بو است؛ برای تراس ها و پاسیوهای بزرگ مناسب است.
نکاتی برای کمپوست سازی موفق
فعالسازی کمپوست شما
فعالسازها می توانند به کمپوست شما اضافه شوند و تجزیه را استارت بزنند. این کار سرعت واکنش را ازدیاد می بخشد. فعالسازهای معمول کمپوست عبارتند از: برگ های گاوزبان، هرس های چمن، علف هرزهای جوان، فضولات جوجه کاملا فاسد. شما می توانید ماده تلقیحی را از مرکز باغ محلیتان خریداری نمایید. یک بیل پر از کمپوست نهایی یک توده دیگر بخوبی کار می کند.
حشرات پروازی به کمپوست شما جلب می شوند؟
مگس های کوچک میوه بطور طبیعی به توده کمپوست جذب می شوند. آن ها را با پوشش هر ماده میوه ای یا سبزی مایوس نمایید. یک توده کوچک از هرس های چمن را نزدیک سطل کمپوست قرار دهید و وقتی زائدات جدید آشپزخانه را به توده اضافه می کنید، آن را با یک یا دو اینچ هرس بپوشانید. اضافه کردن آهک یا کلسیم هم مگس های میوه را دور خواهد ساخت.
بوهای نامطبوع توده کمپوست شما
در نواحی شهری و نیمه شهری که همسایگان فراوان و افراد ساکن در قطعات کوچک نزدیک هم زندگی می کنند، بوی کمپوست را باید ملاحظه ای جدی در نظر گرفت. بوها با دو عمل زیر حذف شده یا کاهش می یابند: اول، استخوان یا گوشت داخل کمپوست نیندازید. دوم، مواد جدید افزوده شده را با هرس های خشک چمن یا مالچ مشابه پوشش دهید. آهک و کلسیم هم خنثی کننده های خوب بو هستند. اگر کمپوست بوی آمونیاک می دهد، عناصر غنی از کربن همانند بوریا، تورب یا برگ های خشک اضافه کنید.
آیا توده کمپوست شما بخار دارد؟
مشکلی نیست. یک توده داغ دارای بخار به معنای این است که شما تعداد زیادی موجودات میکروسکپی دارید که برای درست کردن کمپوست کار می کنند.
آیا توده کمپوست شما خیس است؟
این یک مشکل عمومی به ویژه در زمستان است، زیرا مواد دارای پایه کربن در کمتر از نیاز لازم تهیه می شوند. برای حل این مشکل، نیاز دارید که کمپوست خود را به تعادل نسبت کربن به ازت برسانید. برای درک اینکه چطور توده کمپوست خود را سر جای خود قرار دهید، اصلاحات توده کمپوست خیس را فرا بگیرید.
برگ های فشرده و هرس های چمن با هم کلوخه تشکیل می دهند؟
این یک مشکل عمومی کمپوست سازها است. مواد خیس به هم می چسبند و فرآیند هوادهی را آرام می کنند. دو راه حل ساده وجود دارد: این مواد را به یکطرف کمپوست کننده کشانیده و آن ها را به تدریج اضافه کنید. آن ها را با یک چنگال جداگانه تجزیه کنید. برای کسب بهترین نتایج، هرس های چمن و برگ ها باید با بقیه کمپوست مخلوط شوند.
مشکلات با راکون؟
اگر راکون های زیادی در حوزه شما هستند، بطور طبیعی به توده کمپوست شما جذب می شوند. بهترین راه حل این است که برای ورود آن ها مانع ایجاد نمایید.( تله ها و سموم هزینه هایی به مراتب بیش از ارزششان دارند) درب چوبی یا فلزی می تواند براحتی به سطل، به گونه ذکر شده در بالا، لولا دار شود. همچنین، شما می توانید یک سطل کمپوست تجاری با درب فیت شده بطریق ایمن که همانند ائروبین یا جورا جی کی 270 ضد آفت است، خریداری کنید.
یک نعمت متحرک
خاک زیر سطل کمپوست غنی از مواد مغذی می شود که با آبیاری موفق، فیلتر می شوند. شما می توانید سطل خود را روی قطعه زمینی قرار دهید که برنامه دارید بعدها از آن برای بستر گل و سبزی یا درخت میوه استفاده کنید. هر سال، شما می توانید سطل را به منطقه دیگری منتقل کنید؛ مزیت دو گانه این کار را فراموش نکنید! کمپوست از سطل و بستری از خاک غنی از مواد مغذی آماده برای کاشت های جدید.
مزیت ارمغان پاییزی در نظر گرفته شود
بزرگترین چالش برای کمپوست سازی حیاط پشتی کوچک مقیاس پیدا کردن مواد به اندازه کافی غنی از کربن برای متعادل کردن ورودی منظم مواد غنی از ازت حاصل از پسمانده های آشپزی، پوست میوه و سبزی، دانه های قهوه، هرس های چمن و دیگر مواد تازه می باشد.
برای اینکه یاد بگیرید چطور بیشترین ارمغان پاییزی را به دست آورید، نکات کمپوست سازی پاییزی را بخوانید.
در باره افرادی که در مناطق شهری زندگی می کنند چه می توان کرد؟ آن ها می توانند در داخل کمپوست تولید کنند؟
حتی اگر در آپارتمان یا دیگر موقعیت های شهری زندگی می کنید، می توانید زائدات آلی را کم کنید و کمپوست خودتان را برای گیاهان گلدانی، گلدان بالکن یا زمینی در باغ محله تولید نمایید. چندین روش مختلف کمپوست سازی داخلی موجودند که بی بو و حتی برای آپارتمان های کوچک به اندازه کافی کمپکت هستند. برای آگاهی بیشتر در باره این ها و دیگر رو ش های کمپوست سازی داخلی لطفا متن "چطور در آپارتمان کمپوست تولید کنید؟" را بخوانید.
در باره بذر علف های هرز
یک استعداد کمپوست سازی وارد کردن بذر علف های هرز ناخواسته به باغ شما است. این امر با کمپوست سازی آرام و ناکاملی صورت می گیرد که گرمای به حد کافی برای کشتن تمام و هر نوع بذر علف های هرز تولید نمی کند. بذر علف های هرز کمپوست یک آزار هستند، زیرا به مجرد اینکه کمپوست به بستر باغ شما انتقال می یابد، کمپوست به عنوان بارور کننده علف هرزها عمل می کند و آن ها را حتی ماندگارتر می کند. در حوضچه ها یا توده های کمپوست خانگی، راه حذف بذر علف های هرز دو گانه است:
1- اطمینان داشته باشید که کمپوست به قدر کافی گرم است
دستتان را وارد مرکز توده کنید. داغی توده باید ناراحتتان کند. به طور ویژه، درجه حرارت باید بین 130 تا 150 درجه فارنهایت باشد. حدود 30 روز طول می کشد تا درجه حرارت 140 بذر علف های هرز را نابود کند.
2- توده را مخلوط کنید
در حالی که وسط توده ممکن است داغ باشد، بیرون توده خنک تر است. این امر به بذرها شانس بقا می دهد. اختلاط مواد خنک تر را به سطح گرمتر منتقل نموده و هوادهی را افزایش می دهد. سطوح بالاتر حرارتی در این حالت تامین خواهد شد. برای همین است که کمپوست سازهای چرخان کمپوست سازهای خوبی هستند.
اگر بستری برای حیوانات می خرید یا از مالچ یا مواد غنی از کربن برای حجیم سازی توده کمپوست استفاده می کنید، آگاه باشید که بذرها را از طریق کمپوست به باغ منتقل نکنید. برای مثال، از بوریا و نه کاه و علوفه استفاده کنید، زیرا بوریا معمولا علف هرز ندارد. از فروشنده ها سوال کنید که آیا شکایاتی مبنی بر وجود بذرها در این محصولات داشته اند.

صفحه نخست

کمپوست ساز ارزان قیمت مدل پاسیویی