آیا درست است که زائدات غذایی غیر بیو را کمپوست کنیم؟
وفق گروه کاری محیط زیست 2009
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.
مراکز برنامه پایش بیوی پیشگیری ملی و کنترل بیماری در میان بیش از 5000 امریکایی دارای سنین 6 سال و بیشتر، آفت کش ها را در نمونه های خون و ادرار بیش از 96 درصد ردیابی کردند.
چرا این اتفاق می افتد؟ خب! آفت کش ها در طراحی از سموم بهره می گیرند. این می شود که آفات محصولات( حشرات، گیاهان و قارچ ها) از بین می روند. مطالعات متعدد نشان داده اند که آفت کش ها در هنگام بلع و استنشاق برای انسان سمی هستند.
آفت کش ها از کجا می آیند؟
باقیمانده های غذا از منابع عمده آفت کش ها هستند. پژوهش ها نشان داده است که سطوح آفت کش ها در هنگام استفاده مردم از غذاهای ارگانیک یا بیو افت می کند و وقتی همین مردم دوباره به استفاده از غذاهای رشد یافته بصورت معمول روی می آورند، سطوح آفت کش دوباره افزایش می یابد.( چن شنگ و همکاران در 2008) و به خاطر داشته باشید، این مطالعات فقط روی میوه و سبزی کاملا شسته صورت گرفته است. آفت کش ها و حشره کش ها دارای باقیمانده های سمی هستند که روی محصولات رشد یافته بطور طبیعی باقی می مانند و با شستشوی ساده حذف نمی شوند.
پرورش غذاهای ارگانیک در خانه یک روش عالی برای کنترل و کاهش سطوح آفت کش ها و حشره کش های میوه و سبزی است. ولی، اگر مایل هستید غذاهای ارگانیک باغ را سالم رشد دهید( کیست که مایل نباشد!؟)، باید از کمپوست سازی خرده های غذایی غیر ارگانیک در کمپوست سازی بوکاشی خود اجتناب کنید. آیا این عبارت درست است!؟ صبر کنید! در انتها جواب می گیرید.
آیا آفت کش ها و سموم در کمپوست باقی می مانند؟
خرده ها و پوست غذای حاصل از محصولات غیر ارگانیک و غذای فرآیند شده غیر ارگانیک بطور تغییر ناپذیری حاوی باقیمانده آفت کش است. پس، آیا خوب است که این ها را به کمپوستر بوکاشی اضافه کنیم؟ یا این آفت کش ها در خاک و میوه ای که باغ تولید می کند باقی می مانند؟
اخبار خوب
خوشبختانه، عمده آفت کش ها در طی کمپوست سازی تجزیه می شوند. مطالعات پژوهشی و تخصص ها ثابت کرده اند که سطوح قابل شناسایی در کمپوست نهایی عموما در غلظت های بسیار پایین بوده اند. یک مقاله مروری در ارتباط با تجزیه زیستی آفت کش در علم و بهره گیری از کمپوست در سال 2000 منتشر شد و نشان داد که در طی کمپوست سازی سنتی اغلب گروه های آفت کشی در حد تقریبا خوب تا خوب تجزیه می شوند. هیچ کدام از کمپوست های مورد بررسی آفت کش ها را در حدی که برای انسان خطرناک باشد نشان ندادند.
بطور مشابه، جان ریگانولد، متخصص علم خاک و اکولوژی خاک در دانشگاه واشنگتن و پیدا کننده بزرگترین مزرعه آموزشی ارگانیک مجوز دار ملی گفته است:
گرما و عملکرد میکروبی در اغلب توده های کمپوست بیشتر آفت کش های محصولات را از بین می برد. آفت کش های باقیمانده در کمپوست نهایی اغلب در اختلاط با خاک تا حد بسیار زیادی رقیق می شوند. مقداری آفت کش باقیمانده جذب گیاه می شوند، اما غلظت ها در گیاهان بسیار پایین است و قابل ملاحظه نیست. در نهایت، گرفتن تراشه های محصول کمپوست شده و باز گردادن آن ها به خاک، خاک را سالمتر می سازد.
متخصصین باور دارند که عمده سموم باقیمانده در کمپوست نهایی و خاک نمی توانند توسط ریشه های گیاهان جذب شوند. این خیال آن هایی را راحت می کند که نگرانند آفت کش های باقیمانده در غذا در کمپوست هم پیدا شوند. هر سم باقیمانده ای محتملا در خاک می ماند و به گیاه نمی رسد و در محصولات باغ شما پیدایش نمی شود.
خطر باقیماندن سموم در محصول کمپوست نهایی در قیاس با منافع کمپوست واقعا عددی نیست!
در واقع، کمپوست در اغلب مواقع به مکان های آلوده اضافه می شود تا کیفیت خاک را احیا کند و واقعا آلاینده ها را حذف نماید. مکان های آلوده شده با ترکیبات آلی فرار و نیمه فرار، از قبیل محصولات نفتی و مواد منفجره، حقیقتا با اضافه کردن کمپوست تمیز می شوند. علاوه بر این ها، فلزات سنگین می توانند با کمپوست باند شوند و این امر مانع از این می شود که فلزات سنگین جذب ریشه های گیاه گردند.
