تنها راهنمایی که نیاز دارید!

قسمت اول

قسمت دوم

برای یک توده کمپوست سرد خوب است

اغلب علف هرزها( اما از علف هرزهای مهاجم و دارای بذر اجتناب کنید)
برگ ها( اگر ممکن است خرد کنید)
خاک اره
کاغذ یا روزنامه خرد شده
خاکستر چوب( اما نه بیش از 10 درصد)
بیوچار یا زغال زیست توده گیاهی( می تواند به فرآیند کمپوست سازی سرعت بخشد)
خرده های میوه و سبزی
تفاله های قهوه
برگ های چای( به سبب میکروپلاستیک ها بهتر است از کیسه تی بگ بیرون آورده شود)
چمن( مطمئن باشید که آن را با مواد قهوه ای میکس کرده اید)
کودهای علف خواران
ادرار
موی انسان و حیوان خانگی
الکل

بهتر است که جز برای کمپوست سازی داغ استفاده نشود

محصولات گوشتی و لبنی
ماهی
استخوان ها
چربی، روغن و گریس
خاکستر زغال سنگ و بریکت
فضله های حیوانات خانگی

کاهش اندازه مواد

هر چه اندازه زائدات آلی کوچکتر باشد، باکتری ها آن ها را بهتر تجزیه می کنند.

با خرد سازی سطح مواد افزایش می یابد و این باعث می شود باکتری ها به مواد دسترسی بهتری پیدا کنند.

خرد کردن مواد را تا اندازه های یک اینچ و یک اینچ و نیم صورت دهید. برای این منظور شما می توانید قطعات را برش دهید، تکه کنید و یا آسیاب نمایید.

قطعا مجبور نیستید که این کار را با هر تکه ای که داخل سطل می اندازید انجام دهید، اما هر چه خرد سازی بیشتر صورت گیرد، سرعت کمپوست سازی بیشتر خواهد شد. بین کاری که می کنید و سرعتی که می خواهید کمپوست سازی داشته باشد باید تعادل ایجاد کنید.

اگر مقادیر بزرگی از مواد دارید، استفاده از خرد کننده کمپوست را مورد توجه قرار دهید. هرچند، برای اغلب بخش ها، یک قیچی باغبانی این کار را صورت می دهد.

لایه بندی یا میکس کردن مواد در سطل

اینجا من یک قهوه ای( خاک اره) را در بالای سبز(چمن) لایه بندی کرده ام.

به مجرد اینکه مواد کمپوست خود را انتخاب کردید، و اندازه آن ها را حسب نیاز کاهش دادید، نیاز به ترکیب آن ها دارید.

اختلاط آن ها با هم بهترین راه حل است، و من بعضی وقت ها قبل از اضافه کردن هرس های چمن به سطل کمپوست، خاک اره را به ظرف پشت ماشین چمن زنی خود اضافه می کنم.

هرچند، اگر شما مقدار زیادی مواد دارید، این می تواند زمانبر باشد. من عموماً بعد از چند هفته در بهار، اشتیاقم برای مخلوط کردن همه چیز با هم تمام می شود!

در عوض، شما می توانید لایه بندی سبز و قهوه ای را انتخاب کنید.

این، همانقدر که به نظر می رسد ساده است. یک لایه سبز بگذارید و آن را با یک لایه قهوه ای پوشش دهید.

تا جایی که ممکن است لایه ها را لاغر انتخاب کنید! یک اینچ خوب کار می کند. البته لایه های دو اینچی هم مناسب کار هستند.

رطوبت را صحیح نگه دارید

برای کمک به کمپوست سازی، رطوبت حدود 45 تا 60 درصد مورد نیاز است.

رطوبت را نگهداری کنید.

برای سطل های کمپوست بسته، نگهداری صحیح سطوح رطوبت مهم است.

همچنانکه تاکنون دیدیم، در سطل های باز کمپوست و توده ها، کمپوست چرخانده می شود.

آن به شما اجازه می دهد تا سطوح رطوبت را چک کنید.

برای انجام این امر، کمپوست را در دست گرفته و فشار دهید. باید به احساس دست گرفتن یک اسفنج چلانده شده برسید.

اگر خیلی خشک باشد، آب اضافه کنید.

وقتی خیلی تر است، گاهی چرخاندن مشکل را حل می کند. هرچند، اگر کار نکرد این امکان برای همیشه موجود است که "خشک" اضافه کنید. "قهوه ای ها" خیسی آب را می گیرند.

با این حال، اطمینان از سطوح رطوبت سطل های کمپوست بسته ممکن است چالش برانگیز باشد. این امر به خاطر این است که شما برایحتی نمی توانید کمپوست را در وسط سطل ببینید تا آماده برداشت از ته سطل گردید.

موقع اضافه کردن مواد، این مهمتر است که آن را درست بگیرید.

بطور ایده آل، کمک کنید که رطوبت در محدوده 45 تا 60 درصد نگهداری شود.
در ذهن داشته باشید که برش ها و هرس های چمن و خرده های آشپزی رطوبت بالایی دارند. پس، حداقل به آن ها مقداری "خشک" یا "قهوه ای" اضافه کنید.

مواد و محتویات رطوبتی

سبزی ها و میوه ها( 80 تا 90 درصد)
هرس های چمن( 80 درصد)
برگ ها( 40 درصد)
خاک اره( 40 درصد)
هرس شاخه ها و سر شاخه ها( 15 درصد)

قسمت چهارم

قسمت پنجم

قسمت ششم