هیتر(گرم کن)

یک کمپوست سنتی از توده بزرگ کمپوست برای گرم کردن یک خانه بهره برداری می کند. این نوع نیاز به یک توده بزرگ که با خرطومی آب مارچیچی جفت و جور شده است دارد. آب سیرکوله شده گرما را به ساختمان می برد و می تواند یک مدار گرمایشی را تغذیه نماید.
توده باید شامل حداقل 8000 لیتر بیومس برای نگهداری درجه حرارت در طی زمستان باشد.

برای این مقصود، چوب ریز ریز شده معمولا توده شده و خرطومی آب از آن گذر می کند. یک فرایند تجزیه میکروبی گرمای مورد نیاز 24 ماه را تولید می کند.گرما، آب گرم تولید می کند که به مدار گرمایشی تغذیه می شود. با تامین اکسیژن کافی، بیومس توسط تجزیه هوازی تجزیه می شود. فعالیت میکروارگانیزم ها می تواند توسط محتویات رطوبت تنظیم شود.
آب داغ و بیوگاز

گرمای توده کمپوست مورد استفاده قرار می گیرد و بیوگاز در همان زمان تولید می شود.
"بیومیلر پین" بیوگاز و کمپوست را ترکیب می کند.
مواد خام توده کمپوست "پین" قلمه، شاخه ها و پاجوش ها بودند. او از ماشین هایی که این مواد را به اندازه مناسب ریز و اسیاب می کردند کمک گرفت. یکی از ماشین های او یک مدل تراکتور بود که آن را به عنوان چهارمین جایزه جشنواره کشاورزی "گرنوبل" 1978 دریافت کرده بود.بعد از اینکه "پین" مواد خام را آسیاب کرد، یک توده با 3 متر ارتفاع و 6 متر طول ساخت. وزن تقریبی توده 50 تن بود(49 تن طولی و 55 تن کوتاه) و در یک مخزن فولادی 4 متر مکعبی قرار گرفت. این مخزن به مقدار ¾ از کمپوست پر شد و ابتدا به مدت 2 ماه در آب غرقاب گردید. مخزن درزگیری شده هوابندی شده بوسیله لوله گذاری به 24 لوله داخلی تایر کامیون، که از نزدیک و برای جمع آوری گاز متان جمع آوری شده بود، اتصال یافت. گاز از طریق شستشو و فشرده کردن از طریق سنگریزه های کوچک آب تقطیر شد."پین" از این گاز برای آشپزی و تولید برق استفاده کرد. او همچنین سوخت یک وانت کوچک را تامین نمود. او تخمین زد که 10 کیلوگرم چوب، گازی معادل یک لیتر بنزین را تامین می کند.
حدود 90 روز طول کشید تا حدود 500 متر مکعب گاز تولید شود(کافی برای اینکه 2 میکروویو و 3 اجاق گاز برای یکسال کار کنند) موتور احتراق سوخت متان، ژنراتوری که 100 وات الکتریسیته تولید می کند را به کار می اندازد. این یک باتری شارژ کرد که نیاز یک لامپ را برآورده می کند. شک و شبهه هایی تخمین های "پین" در تولید و استخراج متان را در بر گرفته و معلوم نیست که هر کس بتواند همان نتایج "پین" را بگیرد.
توده های کمپوست "پین" آب داغ را از طریق 200 متر لوله مدفون در داخل پشته کمپوست تامین کرد. لوله در اطراف ژنراتور متان پیچیده بود و یک ورودی آب سرد و یک ورودی آب داغ داشت. گرمای حاصل از توده تجزیه شونده 4 لیتر در دقیقه آب داغ را به میزان 60 درجه سانتیگراد گرم کرد.(کافی برای تامین نیازمندی های حرارت مرکزی، حمام و آشپزی) توده برای تقریبا 18 ماه کمپوست تولید کرد و بعد از آن بی خاصیت شد. هوموس برای لاشبرگ خاک مورد استفاده قرار گرفت.
سیلوی هیتر(گرم کن)

از حرارت سیلوی هیتر کمپوست می توان برای گرم کردن داخل خانه استفاده کرد.
فرایند کمپوست در یک ظرف هوابند داخل خانه صورت می گیرد. حرارت می تواند مستقیما به داخل خانه تشعشع کرده یا بوسیله یک مدار حرارتی توزیع شود. یک لوله اب اضافی می تواند بطور عمودی در داخل سیلو ساخته شده و آب گرم ایجاد نماید.
سیلو بخش مرکزی هیتر کمپوست خانگی است. در پاییز سیلو با بیومس تازه پر می شود و بعدا در طی زمستان سیلو حرارت مطبوع را توزیع می نماید.
ورودی و خروجی هوا اکسیژن مورد نیاز را تامین می کنند. هوای خروجی از خانه خارج می شود. رطوبت سیلو بیشتر از توده کمپوست معمولی است. فرایند فساد آب اضافی تولید می کند که از کف سیلو زهکش می شود. یک بخش از این آب برای توزیع بهتر در حجم فرایند وارد بالای سیلو می گردد. اگر جهت ابکشی در سراسر سیلو، پمپ بطور مستمر یا متناورب کار کرده و آب را به بالا بفرستد، کل سیستم، سیستم کمپوست تر خواهد شد.
کمپوست ارزان قیمت مدل پاسیویی