کمپوست خانگی!

بازیافت( کد 0593)

شما در طول عمرتان ششصد برابر وزنتان زباله تولید می کنید که برای پر کردن چند کامیون کافی است.اگر شما مجبور به زندگی کردن در یک سیاره بیش از حد شلوغ نسبتا کوچک نباشید ممکن است به مشکلی برخورد نکنید.متاسفانه باید گفت که همه منابع روی زمین, از مواد خام گرفته تا انرژی,محدود می باشند.این منابع در صورت استفاده,موجودیت نخواهند داشت.لذا بهتر است تا جاییکه امکان دارد منابع را عاقلانه مورد استفاده قرار دهیم.

بهترین راه استفاده از منابع حساس تر زمینی کاهش مقدار چیزهایی که استفاده می کنیم(برای مثال خرید غذاهایی که با بسته بندی های کمتر عرضه می شوند) و استفاده مجدد از مواد به جای دور ریختنشان است(همانند استفاده مجدد از کیسه های حمل مواد غذایی خوارو بار فروشی ها) اگر ما نتوانیم استفاده از مواد را کاهش داده و یا از آن ها استفاده مجدد کنیم,بازیافت بسیار بهتر از این است که آن ها را در میان زباله ها دور بیندازیم.پس اجازه بدهید که به بازیافت از نزدیکتر نگاه کرده و ببینیم چطور کار می کند.
چرا بازیافت مهم است؟

وقتی چیزی را دور بیندازید ممکن است خوشحال باشید که از شر آن رها شده اید و هرگز آن را دوباره نخواهید دید.متاسفانه این نهایت داستان نیست.چیزهایی که ما دور می اندازیم جای دیگر می روند و معمولا یا توسط بولدوزر در زیر زمین پنهان می شوند و یا در زباله سوزها می سوزند.لندفیل ها یا اماکن دفن می توانند به گونه وحشتناکی آلوده باشند.این اماکن بد منظره هستند و بوی گند می دهند.فضایی که می تواند برای چیزهای بهتر استفاده شود به اشغال خود در می آورند و بعضی وقت ها خاک های سمی و آلودگی آب که حیات ماهی ها را در رودخانه ها و دریاها به مخاطره می اندازد ایجاد می کنند.
تصویر:اماکن دفن جفرسون کانتی
یکی از بدترین چیزهای اماکن دفن این است که آن ها مقدار عظیمی از مواد بالقوه مفید را تلف می کنند.برای درست شدن هر ماده کلی منبع و انرژی مصرف می شود و بنابراین با دور انداختن هر ماده در اماکن دفن که در انتهای زندگیش به وقوع می پیوندد , به همه این منابع و انرژی ها "خداحافظ" می گوییم.برخی از اولیای امور ترجیح می دهند که مواد دور ریختنی را به جای انداختن در اماکن دفن,در زباله سوزها بسوزانند.این کار مزایایی دارد:هم مقدار مواد با سوزاندن کم می شود و هم با سوزاندن انرژی مفید بدست می آید.اما سوزاندن ممکن است سبب آلودگی سمی هوا شود و این امر تقریبا هیچ چیزی(جز کارخانجاتی که اخیرا ساخته شده اند) را به مشکلات گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی اضافه نمی کند.
مشکل عمده این است که تقریبا همه ما عادت به دور انداختن مواد داریم.در اوایل قرن بیستم مردم به گونه عاقلانه تری از مواد استفاده می کردند و این امر به ویژه در جنگ جهانی دوم که منابع در حد اقل مقدار بودند نمود بیشتری داشت.در عوض در دهه های اخیر جامعه بسیار مصرف گرا تر شده است.ما متمایلیم که در عوض تعمیر چیزهای قدیمی چیزهای جدید را خریداری نماییم.برای مثال خیلی از مردان به جای استفاده از تیغ های دارای استفاده مجدد,نوع یک بار مصرف آن ها را خریداری می کنند.در عوض خیلی از خانم ها جوراب شلواری های دارای استفاده مجدد را می پوشند.این امر تا حدی با راحتی دور انداختن چیزها مقابله می کند.از سویی این کار به خاطر ارزانی مواد هم هست:پلاستیک های مصنوعی که از مواد نفتی ساخته می شوند بسیار ارزان هستند و به ویژه بعد از جنگ جهانی دوم براحتی در دسترس می باشند.هر چند در تاریخ ما دوره مصرف آن ها دارد به پایان می رسد.
بالاخره ما داریم شروع به فهم زندگی کنونیمان می کنیم.در این زندگی ما برای تولید بیشتر به انبار کردن مشکلات مشغولیم.اگر ما به کار فعلیمان ادامه دهیم بزودی زمین را خالی خواهیم کرد.امریکایی ها با ثروتی بیش از هر کس دیگر به گذران زندگی مشغولند.واقعا چه اتفاقی خواهد افتاد اگر مردم کشورهای در حال توسعه ای مثل هند و چین بخواهند همانند ما زندگی کنند؟متخصصان محیط زیست بر این باورند که ما برای لذت بردن از زندگی و رفع نیازهایمان به دو زمین احتیاج داریم.اگر تا 40 سال آینده هر کس استانداردهای زندگی خود را تا دو برابر بالا ببرد تنها 12 زمین می توانند نیازهای ما را مرتفع نمایند.
چرا شما باید بازیافت کنید؟
اگر هر کسی کاهش, استفاده مجدد و بازیافت را جدی بگیرد,در ایجاد تاخیر در به وقوع پیوستن شرایط وحشتناک منابع زمینی نقش مهمی ایفا خواهد نمود.بازیافت مواد را حفظ می کند, نیاز به اماکن دفن و سوزاننده ها را کاهش می دهد, آلودگی را کم می کند و موجبات جذاب تر شدن محیط زیست را فراهم می آورد.این کار شغل هم ایجاد می کند زیرا بازیافت کمی بیش از ساخت چیزهای جدید زحمت دارد.بازیافت علاوه بر ماده موجب حفظ انرژی هم می شود.تولید چیزها موجب مصرف انرژی نیروگاه ها شده و اسباب بدتر شدن گرمایش جهانی را فراهم می کند.ما می توانیم با بازیافت مقدار شگفت آوری از انرژی را ذخیره سازی کنیم.اگر شما یک قوطی آلومینیم را بازیافت کنید 95 درصد انرژی ایجاد برند جدید آلومینیم را ذخیره خواهید کرد.این میزان انرژی برابر انرژی سه ساعت کارکرد تلویزیون می باشد.نیمی از زباله ای که دور می اندازیم قابلیت بازیافت دارد.فرض کنید هر کس بیشتر زباله تولیدی خود را بازیافت کند.آیا با کاهش قابل ملاحظه مصرف ماده و انرژی اتفاق خوبی برای سیاره زمین نخواهد افتاد.
راههای مختلف بازیافت کدامند؟
دور انداختن چیزها عادت بدی است.بازیافت آن ها عادت خوبی است.بازیافت کلا مشکل نیست زیرا تغییر رفتار شما سخت نیست.در عمل گفته می شود که بازیافت از دو راه انجام می شود:یا مسئولین محلی شما یک سیستم بازیافت خانه به خانه را راه اندازی می کنند (این امر گاهی بازیافت از پیاده رو نام دارد) و یا شما مجبور می شوید مسیری را پیاده طی نموده و خود را به مرکز بازیافت برسانید و زباله های تفکیکی را در جایگاه های مجزا قرار دهید.

اختلاف اساسی بین کیسه زباله و کیسه مواد ارزشمند این است که در اولی زباله کاملا مخلوط می شود اما در دومی مواد بازیافتی باید جداسازی شده و جور شوند.در سیستم بازیافت کنار پیاده رو, ممکن است به شما محفظه ای داده شود که در آن انواع ویژه ای از ضایعات اما نه همه آن ها قرار می گیرد ( شاید قوطی های فلزی, بطری های شیشه ای,پلاستیک و روزنامه) وقتی که محفظه ها از کنار پیاده رو جمع می شود محفظه هایی در کنار پیاده رو ها ردیف می شوند.مردم روی کامیون ها زمانی را صرف این می کنند که محتویات محفظه های شما را جور کرده و آن ها را در محفظه های بزرگتر داخل کامیون ها بگذارند.پس وقتی که کامیون ها به ایستگاه بازیافت می رسد, ضایعات جور شده اند.
تصویر:یک سرویس بازیافت پیاده رو در انگلستان.خانه دارها جعبه ها یا محفظه های پلاستیکی بزرگ را با مواد مخلوط بازیافتی و بدون جور کردن پر می کنند و آن ها را جلوی خانه هایشان می گذارند.مواد در پیاده رو و در داخل سطل های جداگانه کامیون هایی جور می شوند که جوانب باز دارند تا ساده تر بارگیری و بار برداری شوند .
به گونه ای دیگر شما ممکن است کل محفظه را بدون هیچ گونه جور شدگی ببینید که محتویات خود را داخل کامیون خالی می کند.کامیون سپس کل ضایعات را به ایستگاه های مختلف بازیافت می برد و در آنجا با تاسیسات مختلف بازیافت ,مواد با دست و ماشین جور می شوند.(این نوع باریافت تک جریانی یا مخلوط نام دارد)نداشتن بازیافت کنار پیاده رو به شما کمک می کند که مواد بازیافتی را در کیسه ها و محفظه های مختلف جور کنید و آن گاه آن ها را به مراکز بازیافت حمل نمایید.(برای مثال شما می توانید بطری های شیشه ای و ظروف غذا را بشویید و آن ها را در کیسه های پلاستیکی جداگانه نگهداری نمایید.)
کدام مواد می توانند بازیافت شوند؟
اغلب چیزهایی که دور می اندازید می توانند بازیافت شوند و به مواد جدید تبدیل گردند.با این وجود بازیافت بعضی از مواد از دیگران آسانتر است.
ضایعات باغی و آشپزخانه
شما می توانید نیمی از ضایعات آشپزی و باغتان را بوسیله ساخت کمپوست خودتان (یک ماده خاکی ترد غنی که وقتی مواد آلی یا با پایه کربنی توسط کرم ها و باکتری ها تجزیه می شوند تولید می گردد) بازیافت کنید. کمپوست برای استفاده باغتان فوق العاده است زیرا مواد مغذی را به خاک بر می گرداند و باعث می شود گیاهان شما بهتر رشد کنند.این کار بسیار ارزانتر از خرید کمپوست از مراکز باغی است.کمپوست درست شده شما برای محیط زیست نیز بهتر از گیاخاک است زیرا این ماده زیستگاهی خطرناک به شمار می آید.برای درست کردن کمپوست شما نیاز به این دارید که یک توده کمپوست یا ظرف بزرگ کمپوست را تدارک ببینید که با اندازه باغ یا حیاطتان جور در بیاید.اگر شما یک باغ داشته باشید,کمپوست سازی به مراتب آسانتر از این است که یک آپارتمان در طیقه بیست و سوم یک آسمان خراش دارا باشید.اما حتی در شهرها برخی از اولیای امور مجموعه هایی را برای ضایعات قابل تجزیه زیستی تدارک می بینند و کمپوست را در جاهای مرکزی تولید می نمایند.ممکن است از چند ماه تا یک سال و حتی بیشتر طول بکشد تا مواد پوسیده شده و تبدیل به کمپوست شوند.عموما شما نیاز به اضافه کردن مخلوط سبز(خرده های سبزیجات, گل های مرده, چمن ها و ...) و قهوه ای(مقوای پاره شده, ترکه های کوچک, کاغذ ریز ریز و چیزهایی در این مایه ها) دارید.

کاغذ و مقوا
در اوایل 1970 کارخانجات فتو کپی می ترسیدند که ما بخواهیم استفاده از کاغذ را متوقف کرده و جامعه ای عاری از کاغذ داشته باشیم.برای وقوع این اتفاق شانسی وجود ندارد.خبر بد این است که چهل سال بعد ما حتی از آن زمان هم بیشتر کاغذ مصرف کرده ایم.با این حال خبر خوبی هم وجود دارد و آن این است که بازیافت ما خیلی بیشتر شده است.غیر مشابه با برخی از مواد,کاغذ تنها در تعداد بارهای کمی قابل بازیافت است.این به خاطر این است که کاغذ از الیاف گیاهی ساخته شده که در فرآیند ساخت کوتاه تر می شوند.وقتی که این الیاف خیلی کوتاه شدند دیگر به کار تولید کاغذ نمی آیند.در عمل این به مفهوم این است که در فرآیند ساخت همیشه باید کاغذهای جدید به کاغذهای قدیمی اضافه شوند.
تصویر:کاغذ ریز ریز شده کیسه شده و منتظر بازیافت می ماند.
یک مشکل در بازیافت کاغذ وجود دارد و آن این است که همه کاغذها یکسان نیستند.کاغذهای سفید پرینتر ادارات کیفیتی به مراتب بهتر از حوله های کاغذی دارد که در دستشویی کارخانجات پیدا می شود.کیفیت بالاتر کاغذ ضایعات ,کیفیت مواد تولیدی ساخته شده از مواد بازیافتی که بعدا مورد استفاده واقع می شوند را بهبود خواهد بخشید.کاغذ های سفید درجه بالای جمع شده از ادارات می تواند در تولید کاغذ سفید بازیافتی درجه بالا استفاده شود.اما ترکیبی از روزنامه های قدیمی, کاغذهای اداری, نامه های پستی و مقوا فقط کاغذهایی با درجه پایین را تولید می کند که تنها ازشان می شود کاغذهای مورد نیاز چاپ روزنامه ها را تهیه نمود.
مقواهای موجدار که با چسب نگهداری می شوند سخت تر از مقواهای نازک که در خوار و بار فروشی ها برای بسته بندی استفاده می شوند بازیافت می گردند.
مستندات مازاد معمولا جوهری هستند و لذا قبل از اینکه کاغذشان بازیافت شود باید پاک شوند.استفاده از پاک کننده ها از لحاظ زیست محیطی فرآیندی مضر به حساب می آید و ضایعات جوهری سمی تولید می کند که می باید به گونه ای دفع گردد.پس اگرچه بازیافت کاغذ منافعی دارد,هزینه های زیست محیطی آن را باید مورد توجه قرار داد.

فلز

اغلب فلزاتی که ما در خانه دور می اندازیم از قوطی های نوشیدنی و غذا و آئروسل ها می آیند.قوطی های غذا عموما از فولاد ساخته شده اند که می توانند ذوب شده و مجددا در تولید قوطی غذا مورد استفاده قرار گیرند.قوطی های نوشیدنی عموما نازکتر و سبک تر هستند و از آلومینیم ساخته شده اند که می توانند با راحتی هر چه تمامتر بازیافت شوند.آلومینیم معدنی به شدت وابسته به انرژی است و از لحاظ زیست محیطی کاملا مضر به حساب می آید.این همان دلیلی است که باعث می شود قوطی های آلومینیمی ارزش بالایی داشته باشند و موجب می گردد که بازیافت آلومینیم یک کار خوب به حساب بیاید.
تصویر:جمع آوری قوطی های آلومینیم برای بازیافت.(بهتر است فشرده شوند زیرا فضای مورد نیاز بسیار کمتر می شود)
چوب
مردم به طور سنتی عادت به استفاده مجدد از چوب دارند و لذا تاریخچه این امر به اندازه طول عمر بشریت است.ضایعات چوبی اغلب تبدیل به محصولات چوبی جدید مثل کف پوش های چوبی بازیافتی یا پوشش های باغی می شوند.واگن های چوبی قدیمی راه آهن(که امروزه به گستردگی با بتن جایگزین شده اند) بعضی وقت ها در باغ ها و خانه ها به عنوان الوار مورد استفاده قرار می گیرند.چوب های مازاد می توانند ریز ریز شده و با چسب به یکدیگر بچسبند تا چوب های ترکیبی همچون لامینت را تولید نمایند.این چوب ها یا کمپوست می شوند و یا در اجاق سوزانده می گردند.

شیشه
شیشه بازیافت خیلی آسانی دارد.بطری ها و ظروف شیشه ای می توانند ذوب شوند و بارها و بارها مصرف گردند.برای ایجاد شیشه هایی با برند جدید می توان شیشه های قدیمی را به همراه مواد دیگر در داخل کوره یا اجاق انداخت.در بسیاری از کشورها,محفظه های بزرگ مملو از ضایعات شیشه ای جمع آوری شده از اولین جایگاه های مواد بازیافتی به حساب می آیند.
تصویر:شیشه داخل یک خرد کننده بارگیری می شود تا برای بازیافت بخوبی فشرده شود.
روغن
روغن های مازاد موتورهای کامیون و سواری در صورت تخلیه در زهکش ها مشکلات زیست محیطی عمده ای را ایجاد می نمایند.این امر رودخانه ها و دریاها را آلوده کرده و زندگی های وحشی وابسته به آن ها را در معرض خطر قرار می دهد.حتی آب آشامیدنی انسان هم تهدید می شود.اگر شما روغن های مازاد را به مراکز بازیافت ببرید نه تنها به تمیز سازی معابر آبی کمک خواهید نمود,بلکه موجب می شوید که طی فرآیند مجدد روغن های حرارتی تولید گردند.روغن های نباتی مازاد(برای مثال آن ها که توسط غذاهای سرخ کردنی تولید شده اند) می توانند به نوعی سوخت مورد استفاده در وسایط نقلیه که بیو دیزل نام دارند تبدیل گردند.
پلاستیک ها
از میان انواع و اقسام موادی که ما به داخل زباله دان ها می ریزیم,پلاستیک ها مشکل سازترینشان هستند.آن ها مدت زمان زیادی در محیط زیست می مانند و تجزیه هم نمی شوند.این زمان طولانی گاه تا پانصد سال هم می رسد.پلاستیک ها بسیار سبک هستند و بنابراین قابلیت شناور شدن را دارند.با این حساب است که در اقیانوس ها شناور بوده و می توانند خود را به سواحل برسانند.جایی که حیات وحش را از بین برده و یا آن را تهدید می نمایند.مشکل تنها این است که پلاستیک ها نسبتا سخت بازیافت می شوند.انواع مختلفی از پلاستیک ها وجود دارند و در روش های گوناگونی بازیافت می گردند.با وجودی که پلاستیک های زیادی وجود دارند جمع آوری همه آن ها همیشه هم اقتصادی نیست.یک مشکل دیگر ظروف پلاستیکی این است که احجام بالایی دارند و جز در مواقعی که فشرده و کوبیده شوند,ظروف جمع آوری و سطل ها را سریعا پر می کنند.
گفته می شود که پلاستیک ها از کابوس های محیط زیست هستند.با این حال دلایلی وجود دارد که باید بازیافت آن ها را جدی بگیریم.پلاستیک های مختلف می توانند به صور گوناگونی بازیافت شوند.
بطری های پلاستیکی نوشیدنی ها معمولا از پلاستیک شفافی به نام پت(پلی اتیلن تترا فتالات) ساخته شده اند که در محصولاتی از قبیل پوشش منسوجات (روکش های حرارتی و کیسه های خواب) قابل استفاده اند.بطری های شیر از پلاستیک های ضخیم تر و کدر درست شده اند که پلی اتیلن دانسیته بالا نام دارند و از آن ها می توان محصولات با دوام تری از قبیل آب پاش گل و لوله پلاستیکی ساخت.
راه حل دیگر حل مشکل استفاده از بیو پلاستیک ها است که ادعا می شود با محیط زیست سازگاری بیشتری دارند.
آیا بازیافت موثر است؟
بعضی از مردم از بازیافت متنفرند.آن ها می گویند که این کار خونشان را به جوش می آورد.آن ها ادعا دارند که بازیافت پول, زمان, کوشش و انرژی تلف می کند در حالی که مواد بازیافتی به سادگی می توانند دور انداخته شوند و یا به کشورهای در حال توسعه حمل شوند.مطابق این دیدگاه بازیافت مثالی از احساس خوب زیست محیطی است:بعضی چیزها را مردم برای داشتن احساس بهتر انجام می دهند و این مردم کاری به اینکه کارشان تاثیر منفی یا مشکوکی بر سیاره شان داشته باشد ندارند.در سال 1996 یک روزنامه نگار ایده ها و نطرات و ابهامات مردم را جمع آوری نمود و به یک نتیجه بد و وحشتناک اقتصادی رسید.او نتیجه پژوهش ها و بررسی های خود را در نیویورک تایمز درج نمود:بازیافت ممکن است بی فایده ترین کار امریکای مدرن باشد.این کار زمان و پول را هدر می دهد و منابع انسانی و طبیعی را از بین می برد.
همانطور که انتظار می رفت محیط زیستی ها و کمپین های بازیافت به شدت موضوع عنوان شده را رد کردند.
خیلی راحت می توان آمار کشورهای مختلفی را که از بازیافت سود برده اند را پیدا کرد.برای مثال سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده امریکا منافع بازیافت را در یک جمله خلاصه کرده است:در سال 2006 امریکایی ها 32.5 درصد مواد زاید جامد را بازیافت کردند که مانع از رها شدن 52 میلیون متر مکعب کربن شد(این میزان معادل کربن رها شده از 41.2 میلیون اتومبیل در حال تردد در جاده ها می باشد)اما از لحاظ آماری سخت است که در باره مصرف انرژی( و انتشار کربن تولیدی) در طی فرآیند و جمع آوری مواد بازیافتی صحبت شود.آیا فرآیند بازیافت انتشارات کربن را بیش از مقداری که ذخیره می کند خواهد داشت؟آیا بازیافت پولی بیش از آنچه خرج انجامش می شود را عاید اجتماع خواهد نمود؟قطعا در نظر گرفتن این چیزها برای انجام بازیافت ضروری است.
مطالعات بازیافت
در باره اثرات بازیافت مطالعات کمی انجام شده است.در سال 2010 سازمان توصیه بسته بندی و مواد زاید دولتی انگلستان یک آنالیز جزیی را در باره اثرات بازیافت راهبری نمود.در این پژوهش هفت نوع دفع(بازیافت, دفن, سوزاندن و غیره) برای هفت نوع ماده ای که عموما بازیافت می شود(کاغذ,شیشه,پلاستیک و غیره) مورد توجه قرار گرفت.تقریبا در همه موارد بازیافت و استفاده مجدد بهترین اختیار بود هر چند موثرترین راه حل برای برخی از مواد متفاوت تر از دیگران تشخیص داده شد.برای مثال در باره بعضی کاعذهای کم ارزش سوزاندن و بازیافت انرژی بهترین راه حل بود.
ولی بازیافت انرژی مصرف نمی کند؟آیا کامیون های بازیافت که روزنامه های قدیمی را از جایی به جایی منتقل می کنند سوخت مصرف نمی کنند؟قطعا این موضوعی است که در مقایسه مزایای خالص بازیافت با سوزاندن و دفن باید مورد توجه قرار گیرد.وفق استراتژی سال 2007 مواد زاید دولتی انگلستان بازیافت کاغذ, شیشه,پلاستیک,آلومینیم و فولاد در هر سال بیش از 18 میلیون تن دی اکسید کربن را با اجتناب از تولید مواد اولیه ذخیره می سازد.
اقتصاد و بازار هم نقش مهمی در ارزیابی بازیافت بازی می کند.وقتی بازار شناور باشد و مردم مجبور باشند برای خرید اسقاط فلزی و خرده های شیشه پول بیشتری بپردازند, بازیافت به گونه واضحی اقتصادی تر از زمانی که قیمت ها پایین است خواهد بود.
در نهایت باید گفت که موارد نادری پیدا می شود که در آن ها دور انداختن مواد بهتر از بازیافت و استفاده مجدد باشد.
چطور می توانیم مردم را به بازیافت بیشتر بکشانیم؟
عموما برای چیزها بهتر این است که به جای تبدیل به زباله شدن بازیافت گردند اما این امر همیشه جنبه عینی به خود نمی گیرد.آنچه که ما حقیقتا نیاز داریم این است که سخت تر به این موضوع فکر کنیم که چگونه ضایعات تولید و دفع می شوند.همیشه در وحله اول بهتر نیست که تولید ضایعات را مهمتر از بازیافت قلمداد کنیم بلکه بهترین اختیار کاهش نیاز به در اختیار گرفتن چیزهاست.معنی این امر این است که به عنوان مثال کارخانجات با فشرده سازی نیاز به بسته بندی را کم کنند.استفاده مجدد از چیزها بهتر از بازیافتشان است زیرا بازیافت انرژی مصرف می کند.(بخشی از این انرژی توسط کامیون هایی که مواد بازیافتی را جمع آوری می کنند مصرف می شود و بخشی از آن در کارخانجات که چیزها در آن ها بازیافت می گردند استفاده می شود.) پس نگهداری ظرف پلاستیکی بستنی و استفاده مجدد از آن به عنوان محفظه ذخیره خیلی بهتر از این است که آن را برای بازیافت بفرستیم.با این کار شما مواد را ذخیره می کنید و نوی آن ها را خریداری نمی کنید اما در عین حال انرژی مورد نیاز بازیافت قدیمی ها را ذخیره می نمایید.

تصویر:صد در صد بازیافتی.به این نشانه نگاه کنید.با خرید محصولات بازیافتی شما کمک به ایجاد بازاری می کنید که بازیافت بیشتر را تشویق می کند.
خرید محصولات بازیافتی بخش مهم دیگر بازیافت است.اگر کسی محصولات بازیافتی را نخرد,مردم از همان ابتدا پول برای بازیافت مواد نمی دهند.اگر چیزهای بازیافتی از زباله های قدیمی درست شده اند چرا قیمتی بیشتر دارند؟چیزهای بازیافتی معمولا گرانتر از چیزهای غیر بازیافتی هستند زیرا آن ها از اجزایی کوچکتر ساخته می شوند و کوشش هایی برای ساخت و شکل دهی به آن ها صورت می پذیرد.ولی این را به خاطر داشته باشید:هر چند آن ها هزینه بالاتری دارند هزینه زیست محیطی کمتری دارند زیرا آسیب کمتری به محیط زیست وارد می کنند.
این امر همیشه واقعیت ندارد.بعضی از کارخانجات عیبجو هواخواهی عمومی را نسبت به مواد بازیافتی جلب کرده اند.آن ها با حیله و نیرنگ بازیافتی های پر بها و بی ارزش تولید می کنند که در صورت اثر گذاری بر سیاره,این اثر کم خواهد بود.بعضی وقت ها محصولات بازیافتی توسط کارخانجات حریص به انرژِ ی تولید می شوند و از راه آب(کشتی) و هوا(هواپیما) به نقاط مختلف دنیا حمل می شوند.پس بسیار محتمل است که آن ها بر خلاف ادعا نسبت به محصولات ارزان قیمت قابل دفع که جایگزینشان شده اند آسیب به مراتب بیشتری به محیط زیست وارد نمایند.اگر شما در گمان اینکه محصول بازیافتی چنانکه به نظر می رسد نباشید با کارخانه تولید کننده تماس بگیرید و سوال کنید که آن چطور و کجا ساخته شده است.یک تولید کننده واقعی همیشه نسبت به ملاحظات زیست محیطی حساس است و از در نظر گرفتن آن ها احساس غرور و افتخار می کند.
خلاصه...
به دقت به هر آنچه مورد استفاده قرار می دهید فکر کنید و به اینکه آن ها از کجا می آیند و به کجا می روند....در صورت امکان استفاده از آن ها را کاهش دهید,آن ها را مورد استفاده مجدد قرار دهید و آن ها را بازیافت کنید و دیگران را هم به این مهم توصیه نمایید.یک مصرف کننده فکور و نه بی تعهد باشید و کمی به نگاهداری و حفاظت از محیط زندگیتان کمک کنید.

در صورت تمایل به اخذ مشاوره تلفنی لطفا با کارشناسان و متخصصین "بهداشت محیط دم دستی" تماس حاصل فرمایید.