نیم نگاه


midanidVERY

 5comver0007

 09122039437       09224055895         02188331528

فوری! فروشی! بدون معطلی! در انبار فقط یک سطل بوکاشی و دو بسته سبوس موجود است! در صورت تمایل به خرید، قبل از دیگران، تماس بگیرید!!

HUOS TOTAL

RUMI4

بستر لجن خشک کن گسترده ترین رویه مورد استفاده برای آبگیری از لجن است. خشک کردن لجن متضمن روش های طبیعی خشک کردن تا رویه های مکانیکی حذف محتویات آب می باشد. بسترهای لجن خشک کن عموما برای اجتماعات کوچک تا متوسط مورد استفاده قرار می گیرد.(چوبانوگلوس و دیگران، 2003( انتخاب فناوری وابسته به دسترسی به زمین، فاکتورهای آب و هوایی، کمیت و ترکیب لجن است. ساخت آن معمولا با استفاده از سازه های شهری صورت می پذیرد.


مزایا
منابع: چوبانوگلوس و دیگران(2003( ، سانیماس(2005)، تایلی و دیگران(2008)، غازی و دیگران(2009(
سادگی بهره برداری
بدون نیاز به انرژی الکتریکی
محتویات آلی می توانند بصورت کود مورد استفاده قرار گیرند.
معایب
منابع: چوبانوگلوس و دیگران(2003( ، سانیماس(2005)، تایلی و دیگران(2008)، غازی و دیگران(2009(
جهت جلوگیری از آزار و بو نیاز به لجن تثبیت شده دارد
فناوری وابسته به زمین است
نوسانات آب و هوایی ممکن است مسبب آشفتگی هایی باشد.
گرفتگی بستر ماسه ای
تنها در طی فصول خشک قابل کاربرد است
اصول طراحی و ساخت
پیش بینی نرخ خشک شدن بخش تجربی طراحی سیستم است. خشک کردن لجن می تواند به دو قسمت مختلف تقسیم شود: زهکشی و تبخیر. طراحی بستر لجن خشک کن اصولا بر اساس ویژگی های مکانی، عوامل زیست محیطی و آب و هوایی است. اندازه گذاری بسترهای لجن خشک کن باید بر اساس بدترین سناریو صورت گیرد. بارگذاری بر پایه در ازای هر نفر است یا بر اساس واحد بارگذاری پوند جامدات خشک به ازای فوت مربع در سال می باشد. 5 نوع اساسی از روش های خشک کردن لجن شامل بسترهای ماسه ای متعارف، بسترهای خشک کننده سنگفرش شده، بسترهای با بستر مصنوعی، کمک گرفته از خلا و خورشیدی می باشند. بستر لجن خشک کن عمومی متعارف دارای ابعاد 6 متر عرض، 6 تا 30 متر طول، لایه ماسه 230 تا 300 میلی متر عمق می باشد. ماسه باید دارای ضریب یکنواختی کمتر از 4 و اندازه موثر 0.3 تا 0.75 میلی متر باشد. لوله گذاری بسترهای لجن خشک کن باید برای سرعت حداقل 0.75 متر بر ثانیه طراحی شده باشد. لجن در لایه های 20 الی 30 سانتیمتر بستر گسترده شده و به آن اجازه خشک شدن داده می شود. کیک لجن بطور دستی و با بیل به فرغون، کامیون، خراشنده یا لودر جلوبسته حمل می شود. زمان خشک شدن 10 تا 15 روز است و محتویات رطوبت کیک 60 تا 70 درصد می باشد. نرخ بارگذاری لجن 100 الی 300 کیلوگرم جامدات خشک بر متر مربع در سال برای بسترهای بدون پوشش می باشد.
بهره برداری و نگهداری
کاربرد روش های تصفیه لجن از کشوری به کشور دیگر متفاوت بوده و وابسته به شرایط بهره برداری و قیمت انرژی می باشد. خشک کردن متعارف لجن خیلی ساده است، ولی گروه آموزش دیده بهره برداری و نگهداری مورد نیاز است تا از عملکرد مناسب اطمینان حاصل گردد. این روش نیاز به انرژی الکتریکی ندارد. بهره برداری و نگهداری شامل کاربرد لجن، لجن گیری، کنترل سیستم زهکشی و کنترل تصفیه های ثانویه برای لجن خشک شده یا تراوش کرده است.
ملاحظات هزینه ای
این فناوری تصفیه لجن متعارف بیش از وابستگی به انرژی به زمین وابسته است. بر پایه مقدار فاضلاب تصفیه شده ، اندازه گذاری بسترهای لجن خشک کن هم فرق می کند. بعد از هزینه های ساختمانی، قیمت زمین بالاترین هزینه های این سیستم تصفیه را تشکیل می دهد. نیازمندی های بهره برداری و نگهداری شامل ساعات کارگر، انرژی سوخت، بک واش، مواد سالانه و بخش های نگهداری است.
تجربه در اروپا و دیگر شهرهای دنیا
از شروع قرن بیستم، بسترهای خشک کننده لجن در سراسر دنیا و به ویژه در ایالات متحده مورد استفاده بوده است، ولی در طول سال ها قابلیت کاربرد به علت فاکتورهای زیست محیطی و عوامل اب و هوایی محدود شده است. در ایالات متحده، غالب تصفیه خانه های فاضلاب دارای ظرفیت کمتر از 5 میلیون گالن در روز یا 19 متر مکعب در روز از بسترهای خشک کننده لجن استفاده می کنند. بطور مشابه، در بیش از 80 درصد تصفیه خانه های فاضلاب روسیه و دیگر کشورهای اروپایی از بسترهای لجن خشک کن استفاده می شود. تا 2009، مصر تقریبا 303 تصفیه خانه فاضلاب داشت که 12 میلیون متر مکعب فاضلاب روزانه را تصفیه می نمود. بیشتر این ها بسترهای لجن خشک کن طبیعی داشتند.
در افریقا از 2006، تصفیه خانه فاضلاب داکار سنگال از خشک کننده های لجن استفاده می کند. در طراحی اولیه، حجم لجن تصفیه شده کمتر از واقع تخمین زده شده بود و غلظت لجن تا 40 درصد بیش از واقع تخمین زده شده بود. این سبب مشکلات جدی در بهره برداری شد. بعد از مطالعه جزیی این مشکل حل شد و ظرفیت های بسترهای لجن خشک کن از 200 کیلوگرم جامدات کل به ازای هر متر مربع در سال به 400 کیلوگرم جامدات کل در سال افزایش یافت. امروزه، تصفیه خانه با ظرفیت 300 کیلوگرم جامدات کل در سال کار می کند و بنابراین دوره اضافی شستشو و سایش(روبندگی) لجن حدود 10 سال است.
تجربه هند
بسیاری از شهرهای هند شامل کنیا، تان، پون، پاتنا، چاندیگارد، بوپال از بسترهای خشک کننده متعارف لجن به عنوان بخشی از سیستم تصفیه استفاده می کنند. به سبب مقدار زیاد فاضلاب تولیدی این شهرها، کمیت لجن تصفیه شده خیلی بالاست. شرایط اقلیمی هند برای استفاده از بسترهای لجن خشک کن مطلوب است، زیرا انرژی خورشیدی در دسترس شبه قاره هند فراوان است. در شهر پانتا، خیلی از تصفیه خانه های فاضلاب شهری به عنوان بخشی از فناوری تصفیه لجن از بسترهای لجن خشک کن استفاده می کنند. تصفیه خانه های بور، سایدپور بسترهای لجن خشک کنی کارگذاری کرده اند که ظرفیت کلی هر کدام 405 متر مکعب می باشد. علاوه بر این، شهرهای شامل رایپور، کورد(چاندیگار)، احمد اّباد، واسنا، راجکت، وادودارا، سورات(واقع در ایالت گجرات) چندین تصفیه خانه فاضلاب شهری دارند که شامل واحدهای بستر لجن خشک کن هم می باشند. علاوه بر این، سازمان مهندسی محیط زیست و تندرستی عمومی مرکزی تحت وزارت توسعه شهری خطوط راهنمای طراحی را برای بسترهای خشک کننده لجن هند منتشر نموده است.
چنانچه مایل هستید فعالیت خود را در سایت "یاشار بوم راشین" با صرف هزینه ای معقول تبلیغ نمایید لطفا اینجا را کلیک کنید.