کمپوست خمیری؛ تشریح و راه حل ها( کد 0384)

یک سستی و وارفتگی زمستانه در هر روز گرم، باغداران را آگاه اوایل بهار می سازد و امید و دیدن فصل رشد پیش رو.
As winter’s grip loosens with each warming day, gardeners awake to the early spring with hope and vision for the growing season ahead.

بسته های بذر ریخته می شوند، سینی های گلدانی پر از مخلوط کشت می شوند و برای گرفتن آفتاب در پیشخوان یا طاقچه پنجره قرار می گیرند. بسترهای باغی، تهیه شده از محصولات سال قبل و بارش های زمستانه که بعضی از مواد مغذی را شسته است، آماده می شوند تا ارزشمندترین افزودنی که می شود به آن ها داد را دریافت نمایند. این ماده همان کمپوست است.

متاسفانه، زیاد برای باغداران پیش می اِید که کمپوست اوایل بهار را یک توده خیس شده و خمیری که مواد آن بطور جزیی تجزیه شده اند بیابند. به نظر می رسد که این ماده برای ماه های پیش رو غیر قابل استفاده باشد.
یک توده کمپوست خمیری بوسیله شماری از فاکتورها و عوامل ایجاد می شود: هوادهی ضعیف، رطوبت خیلی بالا، عدم تعادل بین مواد غنی از کربن و غنی از نیتروژن.
کمپوست ساز حیاط پشتی عمومی در فصول پاییز و تابستان بخوبی زائدات باغی و حیاطی و آشپزی را به کمپوست تبدیل می کند. در این فصول مواد غنی از کربن براحتی در دسترس هستند. در طی زمستان، اضافات جدید به کمپوست اغلب زائدات غذایی آشپزی هستند که غنی از نیتروژن هستند و دارای رطوبت بالا می باشند. یک کمپوست سالم نیاز به داشتن مواد کربنی بیشتر از ازت دارد، ولی در زمستان مواد غنی از کربن کمتر در دسترس هستند. اگر کمپوست بطور مرتب چرخانیده نشود، منابع کربنی در دسترس همانند برگ های خشک و هرس های خشک شده چمن می توانند به یکدیگر گره بخورند و با کاهش هوادهی، فرآیند کمپوست را آرام نمایند.
یک کمپوست خمیری می تواند زمانی برای استفاده در بهار احیا شود؛ اگر شما چند رویه ساده زیر را در انتهای زمستان/ اوایل بهار در پیش بگیرید.
1- هر توده کمپوست باز را پوشش دهید.
یک توده کمپوست باید خمیری نباشد و مرطوب باشد. به جز مواردی که شما در آب و هوای خیلی خشک زندگی می کنید، توده کمپوست شما باید پوشیده شود؛ به ویژه قبل از باران های بهاره. اگر کمپوست شما روی زمین است، زهکشی باید فراهم شود. یک ترانشه کم عمق می تواند حفاری شود تا رواناب را از توده خارج نماید.
2- مواد کربنی ریزی که سریعا تجزیه می شوند اضافه کنید.
افزودن مواد غنی از کربن رطوبت اضافی کمپوست شما را جذب می کند و کمک به احیای تعادل مورد نیاز کربن- نیتروژنی می کند که لازمه کمپوست سازی است. یک قاعده ساده سر انگشتی می گوید که یک سوم ازت را باید با دو سوم کربن مخلوط نمود. برای پیدا کردن فهرستی از مواد کربنی و نیتروژنی که برای کمپوست سازی مورد استفاده قرار می گیرند اینجا را کلیک کنید. مواد حجیم کربنی، هرچند، در زمان طولانیتر تجزیه می شوند. برای احیا کردن کمپوست خمیری، برای یک تا دو ماه بعد، از مواد غنی از کربن ریزتری که سریعا تجزیه می شوند استفاده نمایید. اینجا بعضی از توصیه ها را آورده ایم:

خس و خاشاک باغچه با استفاده از خس و خاشاک باغچه، شما می توانید یک سرویس مضاعف هوادهی باغچه تان را انجام دهید، در حالی که کمپوست خود را بهبود می بخشید. برای شانه کردن باغچه و بیرون کشیدن خس و خاشاک اضافی از یک شن کش فولادی یا یک شن کش خس و خاشاک گیری استفاده نمایید. خس و خاشاک خیلی ریز و خشک است و سریعا هم تجزیه می شود. آن کمک به جذب رطوبت اضافی در کمپوست ساز شما می کند و مواد کمپوست سازی را کرکی و پرزی می کند. این امر هوادهی را سرعت می بخشد که برای فرآیند کمپوست سازی حیاتی است.
خاک اره تمیز خاک اره کربن خیلی زیادی دارد و یک عامل حجم دهنده است که هوادهی را افزایش می دهد و لذا مواد کمپوست را خشک می کند. دقت کنید تا کمپوست شما با خاک اره یا چوب بصورت فشاری تحت تاثیر قرار نگرفته باشد. در غیر این صورت یک محافظ شیمیایی اعمال نمایید. علاوه بر این، از استفاده از خاک اره های حاصل از زنجیر اره هایی اجتناب کنید که از زنجیرهای روغنی پایه نفتی حاصل می آیند. از استفاده از سرو، سدر، چوب قرمز و خاک اره ارس هم پرهیز نمایید، زیرا این ها تجزیه تاخیری دارند. مراقب باشید که خاک اره را در لایه ها بپاشید و یا هنگام ریختن خاک اره اقدام به چرخانیدن توده نمایید. در غیر اینصورت، در انجام هوادهی اختلال جدی ایجاد خواهد شد.

برگ سوزنی کاج، خاکه زغال جنگلی تکه های ریز ماده قهوه ای کف جنگل غنی از کربن است و کمک به هوادهی کمپوست می کند. برگ سوزنی های کاج اسیدی هستند. پس ما معمولا موقع استفاده از برگ سوزنی های کاج، آهک اضافه می کنیم. این مواد به اندازه خاک اره جاذب نیستند.

تورب ساخته شده از خزه در حالی که تورب درست شده از خزه روی نسبت کربن به ازت تاثیر نمی گذارد، فوق العاده جاذب رطوبت است و کمک به تعادل سطح رطوبت کمپوست می کند.
بوریا بوریا همیشه در بهار در دسترس نیست. با این حال، یک افزودنی عالی به کمپوست است و در تسریع هوادهی خیلی موثر است. اگر از بوریا استفاده می کنید اطمینان حاصل نمایید که بذر نداشته باشد. طویله ها و کاهدانی ها منابع خوب بستر بوریا هستند که در ضمن نیتروژن هم روی آن کار شده است!

برگ های آخر پاییز اگر برگ های آخر پاییز را ذخیره کرده باشید، آن ها می توانند برای کمک به احیای یک توده کمپوست خمیری مورد استفاده قرار گیرند. برگ های ریز ریز شده بهترین کار را انجام می دهند. موقع اضافه کردن برگ ها باید به شدت مراقب چرخاندن باشید، زیرا برگ ها به سادگی در هم فرو می روند. این کار باعث کاهش هوادهی شده و سرعت کمپوست سازی را کاهش می دهد. از استفاده از برگ درخت گردو خودداری کنید، زیرا رشد بسیاری از گیاهان را کاهش می دهد. برگ های بلوط هم در زمان طولانی تجزیه می شوند، زیرا آن ها اسیدیته زیاد و سطوح بالای تانین دارند. اغلب ایده خوبی است که آن ها را جدا نگه دارید و اجازه دهید که توده کمپوست اصلی زودتر به مرحله نهایی شدن برسد. برگ های چرب از قبیل گل صد تومانی، برگ بو و یاس در زمان طولانیتر تجزیه می شوند و باید جداگانه کمپوست شوند. در باغ ما، ما برگ های پاییزی را در سبدهای خالی گوجه فرنگی با استفاده از یک تور سیمی ذخیره کردیم. این یک راه خوب برای استفاده از سبدهای خالی در زمستان است، ولی ما قفس ها را در سایه انداز باغ گذاشتیم تا برگ ها خشک نگه داشته شوند.

3-چرخاندن یا چنگک زدن کمپوست

اکنون که شما مواد ریز و خشک غنی از کربن را به کمپوست اضافه کردید، از یک چنگک یا بیل استفاده کنید تا قلمبه های بزرگ مواد چسبیده به هم را خرد و کوچک نمایید. این در هر توده کمپوستی ضروری است، زیرا چسبیدگی هوادهی را محدود می سازد و فرآیند کمپوست سازی را آرام می گرداند. اگر دارای یک کمپوست ساز معلق باشید این کار به راحتی صورت می گیرد. به راحتی در هر باری که مواد را اضافه می کنید یک چرخش به کمپوست ساز بدهید.اگر کمپوست ساز شما روی زمین باز قرار گرفته باشد، انجام این کار سخت تر است. شما می توانید کمپوست ساز را بالا ببرید و به مواد کمپوستی اجازه دهید که روی یک برزنت تراوش کنند؛ جایی که اختلاط در مواد جاذب آسان است.

You can lift the composter off and let the composting material spill onto a tarp, where it is easy to mix in absorbent material.

این می تواند با بیل وارد یک فرغون شده و برای بسترهای باغی اعمال شود؛ جایی که جا افتادن استمرار می یابد.

4- اضافه کردن فعالساز نیتروژن
در نهایت، شما می توانید فرآیند کمپوست سازی را توسط اضافه کردن یک منبع "داغ" از نیتروژن براحتی قابل دسترس دوباره راه اندازی نمایید. این الزامی نیست، اما سرعت فرآیند را بیشتر می کند. اگر دارای یک کمپوست کننده ثابت باشید، مقداری از کمپوست نهایی ته را گرفته و آن را از بالا اضافه کنید.اگر کمپوست نهایی ندارید، از خاک بالایی باغ استفاده کنید. دیگر فعالسازهای نیتروژن آلی شامل غذای خونی، کود حیوانی، غذای استخوانی و غذای جو می باشند.

در اوایل بهار، باغدارها عجله دارند تا کمپوست نهایی داشته باشند. کمپوست نهایی ترد و مرطوب به آسانی گسترش می یابد و می تواند بلافاصله بوسیله استارترهای جدید کشت شده مورد استفاده قرار گیرد. توصیه های بالا سرعت فرآیند کمپوست سازی را زیاد خواهد کرد، اما اگر وقتی شما نیاز به کمپوست دارید کاملا آماده نباشد، می توانید کمپوست نهایی نشده را داخل خاک بریزید؛ جایی که نسبتا سریع نهایی خواهد شد. و به مجرد اینکه شما داخل فرآیند احیای توده کمپوست خمیری شدید، یک فهم بهتر خواهید داشت که چطور توده کمپوست را در طی زمستان نگه دارید.

صفحه نخست

حضور شما در اینجا، احتمالا، اتفاقی نیست. لذا شاید بد نباشد از سطل های کمپوست سازی ما هم دیدن فرمایید!