کمپوست خانگی در برابر کمپوست صنعتی

مقدمه 

زمانی در کشور ما از لوله های آزبست سیمان برای آبرسانی استفاده می شد. این لوله ها مشکلی در آب شرب ایجاد نمی کردند، اما چون تولید آن ها برای کارگرانی که در هوای آلوده به آزبست استنشاق می کردند خطرناک بود، به سرطانزایی آزبست توجه کنید، تولید این لوله متوقف گردید.


امروزه موضوع در مورد کمپوست سازی صنعتی اتفاق افتاده است.
قطعا، خرید کمپوست مورد نیاز از بیرون نسبت به اینکه خود شما کود مورد نیاز خود را تهیه کنید راحت تر است، اما اگر بدانید که با این کار به انجام و تداوم کدام کارها دامن می زنید شاید بد نبینید که کمی بیشتر به خود زحمت داده و در شمار تولید کنندگان کمپوست خانگی در بیایید:
الف- در کمپوست های صنعتی آلاینده های سنگین هم وجود دارند. از آنجا که این آلاینده ها از فاضلاب های شهری و صنعتی نشات می گیرند، کود خانگی فاقد آن ها است.
عناصر سنگین در ضایعات اولیه (خام و تجزیه شده) و کمپوست نهایی برای افرادی که با این مواد در تماس هستند، برای محیط زیست و گیاهان رشد یافته در خاک هایی که کمپوست دریافت کرده اند و برای جانوران، خاک و دام هایی که در این خاک ها می چرند، مضر است.
در کمپوست سازی صنعتی برای جداسازی مواد تجزیه ناپذیر از قبیل پلاستیک، فلزات، شیشه و سنگریزه از عملیات مکانیکی از قبیل خرد کردن، مخلوط کردن و سرند کردن استفاده می شود. این عملیات شرایط را برای فعالیت میکروب ها و تجزیه مواد قابل کودسازی فراهم می کند. از آنجا که در کود سازی خانگی پلاستیک، فلز و شیشه و سنگریزه نیست؛ عملیات میکروب ها در تجزیه مواد آلی راحت تر و بهتر صورت می گیرد و لذا کیفیت کود تولیدی بهتر است.
به نظر راینک (2000) آلودگی کمپوست تولید شده از چمن یا گیاهان علوفه ای، باعث ایجاد مسمومیت در گیاهان گلخانه ای احساس می شود. چون در کود سازی خانگی می توان از این مواد خام استفاده نکرد( تولیدات ما بیشتر از پوست میوه و ضایعات سبزی کود درست می کنند) کود حاصله به حال گیاهان حساس مفیدتر است.
اگر در فرآیند تولید کمپوست، تهویه، رطوبت ، نسبت کربن به نیتروژن و مدت زمان انجام فرآیند مناسب باشد، آلاینده های موجود در ضایعات آلی به خوبی تجزیه می شوند. معلوم است که حجم کم کود تولیدی در خانه باعث می شود این عوامل کنترل پذیر تر باشند( مثل مقایسه غذای تولید شده در رستوران با غذایی که در خانه آماده می شود.)
استور (1998) حضور کلرودان را (یک هیدروکربن پلی مره که از مشتقات متانوئیدین می باشد) در ضایعات حاصل از هر س درختان باغچه ها شناسایی کرد. این ماده در کود سازی خانگی می تواند مورد استفاده قرار نگیرد و مشکلات مربوط به خود را هم ایجاد نکند.
تجزیه آفت کش ها به نوع آفت کش و محیط بستری که آفت کش با ان کمپوست می شود، بستگی دارد. در کمپوست شدن ضایعات مواد غذایی دیازینون و پاراتیون به سرعت تجزیه می شوند و فنانترن (یک نوع(PHA) در فرایند کمپوست شدن لجن فاضلاب تجزیه نمی شود. معدنی شدن آترازین در طول فرآیند تولید کود از ضایعات چوب و بقایای ذرت کند است که نشان دهنده عدم ارتباط بین تجزیه با ترکیبات لیگنوسلولزی موجود در این مواد است (رائو و همکاران، 1999). در فرآیند تولید کمپوست تقریباً نیمی از 2-4-D موجود دربریده چمن از بین می رود (میچل و همکاران، 1995). کاملا ملاحظه می شود که با جدا شدن بعضی مواد خام در کود سازی، برخی مواد مضر را در کمپوست نهایی نخواهیم دید.( مزیت دیگر کمپوست سازی خانگی)
تهیه کمپوست از لجن فاضلاب و خرده های چوب در شرایط آزمایشگاهی درمدت 21-18 روز سبب تجزیه کارباریل می شود و مقدار آن به 4-3 % مقدار اولیه می رسد ولی 93-89% از فنانترن تجزیه نشده باقی می ماند (ریک و فرینک، 1989)؛ ما در کود سازی خانگی از لجن فاضلاب استفاده نمی کنیم.