اساس کمپوست
نکته
شما می توانید با حمل کننده زایدات قابل تبدیل به کمپوست نیز برای طرح پلان کمپوستتان تماس بگیرید.
پنج حوزه اصلی که در طی فرآیند کمپوست باید کنترل شوند عبارتند از:

تعادل مواد خام و مواد مغذی
کمپوست یا تجزیه کنترل شده نیاز به تعادل مناسب مواد آلی "سبز" و مواد آلی "قهوه ای" دارد.مواد آلی سبز شامل چمن های زده شده، خرده های غذا و فضولات حیوانی که شامل مقادیر زیادی از نیتروژن هستند می باشد.مواد آلی قهوه ای شامل برگ های خشک، تراشه های چوب و ترکه ها که مقادیر زیاد کربن و مقادیر کم نیتروژن دارند می باشد.فراهم کردن ترکیب مناسب از مواد مغذی نیاز به آزمایش و صبر دارد.این کار بخشی از هنر و علم کمپوست است.
اندازه ذره
آسیاب کردن، خردسازی و ریز ریز کردن مواد سطوحی که میکروارگانیزم ها می توانند تغذیه کنند را افزایش می دهد.ذرات کوچکتر ترکیب کمپوست هموژن تر نیز تولید کرده و عایق سازی توده را، که به نگهداری درجه حرارت بهینه کمک می کند(زیر را ببینید)، بهبود می بخشند.هر چند اگر ذرات خیلی کوچک باشند، ممکن است مانع از این شوند که هوا براحتی از بین ذرات حرکت نماید.
محتویات رطوبت
میکروارگانیزم هایی که در توده کمپوست زندگی می کنند نیاز به رطوبت کافی دارند تا زنده بمانند.آب عنصر کلیدی است که به انتقال مواد در توده کمپوست کمک کرده و مواد مغذی را مواد آلی در دسترس میکروارگانیزم ها می سازد.مواد آلی شامل مقداری رطوبت در مقادیر متفاوت است، ولی رطوبت ممکن است در شکل باران یا آبیاری عمدی نیز باشد.
جریان اکسیژن
چرخاندن توده، قرار دادن توده در یک سری لوله و یا گنجانیدن عوامل حجم دهنده همانند تراشه های چوب یا کاغذ ریز ریز شده همگی به هوادهی توده کمک می کنند.هوادهی توده اجازه می دهد که تجزیه سریعتر اتفاق بیفتد.با این حال باید دقت کرد تا هوادهی بیش از حد نیاز صورت نگیرد، زیرا توده خشک شده و در فرآیند تاخیر ایجاد خواهد شد.
درجه حرارت
برای رشد بهینه، میکروارگانیزم ها نیاز به محدوده ویژه ای از درجه حرارت دارند.درجه حرارت های ویژه فرآیند کمپوست سازی را تسریع نموده و علف هرزها و پاتوژن ها را از بین می برند.فعالیت میکروبی می تواند درجه حرارت مرکز توده را حتی تا 140 درجه فارنهایت بالا ببرد.اگر درجه حرارت بالا نرود، شرایط بی هوازی(مثل فساد) اتفاق خواهد افتاد.کنترل 4 عامل قبلی می تواند محدوده درجه حرارت مناسب را فراهم آورد.
کمپوست سازی در محل
سازمان هایی که مقادیر کوچک ضایعات غذایی را کمپوست می کنند می توانند کمپوست سازی را در محل انجام دهند.کمپوست سازی به میزان قابل ملاحظه ای مقدار زایدات غذایی دور ریخته شده را کم می کند.زایدات حیاط و مقادیر کوچک خرده ریزهای غذا می توانند در محل کمپوست شوند.محصولات حیوانی و مقادیر زیاد زایدات غذایی برای کمپوست سازی در محل مناسب نیستند.
چیزهایی که باید در باره شان فکر کنید
شرایط آب و هوایی و تغییر فصل تاثیر مهمی در کمپوست سازی در محل ندارند.تنظیمات کوچک می توانند در هنگام بروز تغییراتی همانند بارندگی های فصلی صورت پذیرند.
خرده های غذا را باید بطور مناسبی دستکاری کرد تا جاذب حیوانات و حشرات نبوده و بویی تولید ننماید.
کمپوست سازی در محل ، زمان و تجهیزات کمی لازم دارد.آموزش، کلیدی است.اجتماعات محلی می توانند سمینارها و نمایش هایی را سازماندهی نمایند که خانوارها و مراکز تجاری را تشویق به کمپوست سازی از تولیدات خویش می نمایند.
ایجاد کمپوست ممکن است تا دو سال طول بکشد، ولی چرخانیدن توده این زمان را به 3 تا 6 ماه کاهش می دهد.
باید در نظر داشت که کمپوست نباید به عنوان خاک در حال فساد گیاهان خانگی استفاده شود، زیرا دارای علف هرز و بذر چمن می باشد.
شما می توانید هرس های چمن ایجاد شده توسط ماشین چمن زن را باقی بگذارید.آن ها همانند کمپوست بطور طبیعی تجزیه شده و مواد مغذی را به خاک بر می گردانند.
شما می توانید آن ها را جدا کرده و در اطراف درخت ها به عنوان مالچ مورد استفاده قرار دهید و برای حفظ رطوبت از "مالش دهی" بهره بگیرید.
ورمی کمپوست
کرم های قرمز سطل ها از خرده های غذا، زایدات باغچه و دیگر مواد آلی تغذیه کرده و کمپوست تولید می کنند.کرم ها این مواد را با کیفیت بالای کمپوست که اصطلاحا "برون ریز" نام دارد تجزیه می کنند.سطل های کرم براحتی ساخته شده و به سهولت در دسترس قرار می گیرند.یک پوند کرم بالغ (حدود 800 تا 1000 عدد) می تواند در حدود 0.5 پوند مواد الی را در روز بخورد.سطل ها سایز بندی شده هستند تا با حجم خرده های غذا که قرار است به "برون ریز" تبدیل شوند سازگار باشند.
عموما سه تا چهار ماه طول می کشد تا "برون ریز" های قابل استفاده تولید شود."برون ریز" ها می توانند به عنوان خاک در حال فساد مورد استفاده قرار گیرند.محصول جانبی دیگر ورمی کمپوست "چای کرم" نام دارد که به عنوان کود مایع با کیفیت بالا برای گیاهان خانگی و باغ ها قابلیت استفاده دارد.
توجه
خزنده های شب و کرم های محلی پیدا شده در باغ ها مناسب محیط کشت کرم نیستند.
آنچه که در ورمی کمپوست می تواند تبدیل به کمپوست شود؟
خرده های غذا
کاغذ
زایدات باغچه همانند چمن و گیاهان
چیزهایی که باید در باره شان فکر کرد؟
برای ساکنین آپارتمان و ادارات کوچک ایده آل است.
مدارس می توانند از محیط کشت کرم برای آموزش حفاظت و بازیافت به بچه ها استفاده نمایند.
زنده و تندرست نگه داشتن کرم ها با فراهم کردن شرایط مناسب و غذای کافی مهم است.
بستر و زباله دفنی را فراهم کرده و کرم ها را از "برون ریز" ها دور نگه دارید.
کرم ها به تغییرات شرایط آب و هوایی حساسند.
حرارت فوق العاده و نور مستقیم خورشید سلامت کرم ها را به خطر می اندازد.
بهترین محدوده درجه حرارت برای ورمی کمپوست 55 تا 70 درجه فارنهایت است.
در جاهای گرم و خشک،سطل را باید زیر سایه قرار داد.
ورمی کمپوست داخلی بسیاری از مشکلات پیش گفته را نخواهد داشت.
کمپوست ویندرو(چرخشی) هوادهی شده
کمپوست ویندرو هوادهی شده یا چرخشی برای احجام بالایی همچون تولیدی های کل اجتماع و جمع آوری شده توسط نهاد های دولتی و مراکز تجاری فرآیندهای غذایی حجم بالا مثل رستوران ها، کافه تریاها و بسته بندی های غذایی مناسب است.در اینجا مقادیر مهمی کمپوست تولید می شود که ممکن است نیازمند کمک برای فروش محصولات نهایی داشته باشد.دولت های محلی ممکن است بخواهند کمپوست تولیدی را بدون هزینه یا با هزینه کم در اختیار شهروندان قرار دهند.
در این نوع کمپوست زایدات آلی در ردیف های طولانی از توده ها که اصطلاحا "ویندرو" نام دارد قرار گرفته و توسط دست یا اعمال مکانیکی بطور دوره ای هوادهی می گردند(توسط چرخش) ارتفاع ایده آل توده بین 4 تا 8 فوت است و عرض ایده آل بین 14 و 16 فوت می باشد.این اندازه توده به قدر کافی بزرگ است تا حرارت کافی تولید کرده و درجه حرارت ها را نگاهداری نماید.در عین حال به اندازه کافی کوچک است که به اکسیژن اجازه دهد به مرکز توده نفوذ نماید.
احجام بزرگ زایدات ناهمگون همانند هرس های حیاط و باغچه، چربی، مایعات، محصولات جانبی حیوانات(مثل زایدات ماکیان و ماهی) می توانند از طریق این روش کمپوست شوند.
چیزهایی که باید در باره شان فکر کنید
کمپوست ویندرو اغلب نیاز به گستره بزرگ زمین، تجهیزات نیرومند، منبع مستمر کارگر برای نگهداری و بهره برداری از تاسیسات و صبر در تجربه با ترکیبات گوناگون مواد و تواترهای چرخش دارد.
در شرایط آب و هوایی گرم و خشک، ویندرو برخی اوقات پوشش داده می شود یا زیر سایبان قرار می گیرد تا از تبخیر آب ممانعت به عمل آید.
در فصول بارانی، اشکال توده می توانند به گونه ای تنظیم شوند که آب در عوض جذب توده شدن از بالای توده روان گردد.
کمپوست ویندرو می تواند در شرایط آب و هوایی سرد کار کند.ممکن است بیرون توده یخ بزند، اما حرارت مرکز بالای 140 درجه فارنهایت باشد.
شیرابه یا لی کیت ، مایع رها شده در طی فرایند کمپوست سازی است.این ماده قادر است آب های سطحی و زیر زمینی را آلوده سازد.این مایع باید جمع آوری و تصفیه شود.
کمپوست ویندرو نیازمند بهره برداری "مقیاس بزرگ" است و ممکن است در معرض نیازمندی های قانونی اجباری، منطقه بندی و مکان یابی باشد.محتویات باکتریایی و فلزات سنگین کمپوست باید در آزمایشگاه تست شود.
کمپوست توده ایستای هوادهی شده
کمپوست توده ایستای هوادهی شده ، کمپوست نسبتا سریعی تولید می کند(در 3 تا 6 ماه) این کمپوست برای ترکیب نسبتا همگن زایدات آلی مناسب است و برای احجام بالاتر هرس های باغ و باغچه و حیاط و زایدات شهری قابل کمپوست شدن(مثلا خرده های غذا و محصولات کاغذی) تولیدی ادارات و سازمان های محلی و چشم اندازها و مزارع مناسب است.هر چند این روش برای کمپوست کردن محصولات جانبی حیوانی یا چربی صنایع فرآیندی غذا مناسب نیست.
در کمپوست توده ایستای هوادهی شده، زایدات آلی در یک توده بزرگ میکس می شوند.برای هوادهی توده، لایه هایی که آزادانه عوامل حجم دهنده را توده کرده اند(به عنوان مثال تراشه های چوب، روزنامه های ریز ریز شده) طوری اضافه می شوند که هوا بتواند از ته به بالای توده گذر نماید.توده ها همچنین می توانند روی شبکه ای از لوله ها قرار گیرند که هوا را به داخل توده توزیع کرده یا آن را به خارج تخلیه می کند.دمنده های هوا ممکن است توسط تایمر یا سنسورهای حرارتی فعال شوند.
چیزهایی که باید در باره شان فکر کرد
در شرایط آب و هوایی گرم و خشک، ممکن است نیاز به پوشاندن توده یا قرار دادن آن زیر سایبان برای جلوگیری از بتخیر آب باشد.
در شرایط آب و هوایی سرد، درجه حرارت مرکز گرم باقی می ماند.هوادهی ممکن است مشکل تر باشد،زیرا در عوض چرخانیدن فعال، دمیدن هوای منفعل در دستور کار قرار می گیرد.قرار دادن توده های ایستای هوادهی شده در داخل با تهویه مناسب نیز بعضی وقت ها یک اختیار خواهد بود.
از آنجا که چرخش فیزیکی وجود ندارد، این روش نیاز به پایش دقیق دارد تا اطمینان حاصل شود که گرمای بیرون توده به اندازه داخل است.
استفاده از یک لایه ضخیم از کمپوست نهایی روی توده ممکن است به تخفیف بو کمک کند.اگر بلور هوا، هوا را از توده خارج نماید، فیلترینگ هوا از میان بیوفیلتر ساخته شده از کمپوست نهایی نیز هر بویی را کاهش خواهد داد.
این روش ممکن است نیاز به هزینه قابل ملاحظه کمک فنی جهت خرید، کارگذاری و نگهداری تجهیزاتی همانند دمنده ها، لوله ها،سنسورها و فن ها دارد.
داشتن منبع کنترل شده هوا اجازه ساخت توده های بزرگ را می دهد که نیاز به زمین کمتر از توده های ویندرو دارد.
کمپوست داخل ظرف
در کمپوست سازی در ظرف، مقادیر زیاد زایدات بدون اشغال فضای زیاد روش ویندرو فرآیند می شوند.این روش تقریبا با همه انواع زایدات آلی سازگار است(به عنوان مثال گوشت، فضولات حیوانی، جامدات زیستی، خرده های غذا) این روش متضمن تغذیه مواد آلی به داخل استوانه، سیلو، ترانشه با آستر بتنی یا تجهیزات مشابه است.این امر اجازه کنترل خوب شرایط زیست محیطی از قبیل درجه حرارت، رطوبت و جریان هوا را می دهد.مواد به صورت مکانیکی چرخیده یا میکس می شوند تا از هوادهی آن ها اطمینان حاصل گردد.ظرف می تواند از لحاظ اندازه و ظرفیت متنوع باشد.این روش کمپوست را در چند هفته تولید می کند.چند هفته یا ماهها بیشتر لازم است تا توده آماده استفاده گردد، زیرا فعالیت میکروبی نیاز به متعادل شدن دارد و کمپوست باید سرد شود.
چیزهایی که باید در باره شان فکر کرد
بعضی هایشان آنقدر کوچک هستند که در آشپزخانه یک رستوران یا مدرسه جای گیرند.
بعضی ها خیلی بزرگ هستند و به اندازه اتوبوس مدرسه گنجایش دارند.کارخانجات بزرگ فرآِیند غذا اغلب از آن ها بهره می گیرند.
کنترل دقیق و اغلب الکترونیکی اجازه می دهد که این روش در تمام سال قابل استفاده باشد.
با عایق سازی یا استفاده درونی می توان از این روش در شرایط آب و هوایی فوق العاده سرد استفاده نمود.
بوی خیلی کم و شیرابه غیر قابل ملاحظه در این روش تولید می شود.
این روش گران است و ممکن است نیازمند تخصص فنی برای بهره برداری مناسب داشته باشد.
نسبت به کمپوست سازی ویندرو زمین و کارگر دستی کمتر نیاز دارد.
کمپوست ساز ارزان قیمت مدل پاسیویی