دوست عزیزی، که سمت دولتی دارند، گفته اند که ایران کشوری ثروتمند است و به این دلیل است که زباله گردی در ایران رواج دارد!
فکر می کنم ایشان با واقعیت های جامعه بیگانه اند و فقط چون فیلم زیاد دیده اند چنین سخنی بر زبان آورده اند.
لابد شما هم در بعضی فیلم های خارجی دیده اید که فرد ژنده پوش در میان زباله ها دنبال غذا می گردد و یک ساندویچ نیم خورده گاز می زند و یا یک میوه نیمه سالم را مال خود می کند.
اینجور آدم ها در ایران کم پیدا می شوند و اگر هم پیدا شوند چیز دندانگیری گیرشان نمی آید!
زباله گردها و زباله دزدهای ایرانی معمولا دنبال پسماندهای خشک هستند که در بازار قابل داد و ستد و خرید و فروش باشد.
حال فرض کنیم که خانوارها از سر شکم سیری پسماندهای خشک خود را جدا نکرده و تحویل غرفه های بازیافت نمی دهند!
این فرض هم باطل است؛ زیرا اگر فقط جنبه اقتصادی داستان را در نظر گرفته و کاری به جنبه های بهداشتی و زیست محیطی ماجرا نداشته باشیم باید پذیرای این باشیم که کسانی که پسماندهای خود را تحویل غرفه ها می دهند باید زحمت جداسازی تر و خشک را بر خود هموار( ناهموار!) کرده و جدا از آن مشکلاتی از قبیل استفاده از دو زباله دان( به جای یکی) و اشغال بخشی از فضای خانه و گذاشتن وقت و انرژی برای رفتن به نزدیکترین غرفه بازیافت و تحویل گرفتن چیزهایی مثل شوینده، که شاید اصلا به آن ها احتیاج نداشته باشند، را به جان بخرند و در نظر گرفتن همه آن ها ممکن است فرد را به غیر اقتصادی بودن تحویل پسماندهای خشک به غرفه های بازیافت سوق دهد( اگر هم با حساب و کتاب هایی دیگر مشخص شده که اتفاقا تحویل پسماندهای خشک به غرفه های بازیافت توجیه اقتصادی دارد کوتاهی های اطلاع رسانی و آموزش موجب شده بیشتری ها مثل من فکر غلط و اشتباه کنند!)
با این حساب؛ زباله گردی را نمی توان نشانه ثروتمند بودن دانست!
متاسفانه؛ یخچال ها نشان می دهند که اوضاع مالی مردم اصلا خوب نیست! پس لطفا کمتر فیلم ببینید و تلویزیون تماشا کنید!