کدام درجه حرارت میکروب ها را می کشد؟ چطور از درجه حرارت مناسب برای از بین بردن باکتری ها و ویروس ها استفاده کنیم؟(کد 0022)
البسه باید در درجه حرارت حدود 140 درجه شسته و خشک شوند تا میکروب ها را از بین ببرند.

درجه حرارت های داغ می توانند اغلب میکروارگانیزم ها را از بین ببرند( معمولا حداقل 140 درجه فارنهایت)
اغلب باکتری ها در درجه حرارت های بین 40 و 140 درجه فارنهایت رشد و نمو می کنند. پس حالا متوجه می شوید که چرا غذا باید در یخچال نگهداری شده یا در درجه حرارت های بالا داغ شود.
درجه حرارت انجماد میکروب ها را نمی کشد، ولی تا زمانی که یخ آب شود، میکروب ها در حالت نهفته باقی می مانند.
این متن از لحاظ پزشکی توسط تانیا الیوت، پزشک، بررسی شده است؛ متخصص امراض عفونی مرتبط با آلرژی ها و ایمنی شناسی طب داخلی.
میکروارگانیزم هایی از قبیل باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها در برابر درجات مختلف حرارتی واکنش هایی متفاوت نشان می دهند. برای مثال، ویروس سرماخوردگی در آب و هواس سردتر رشد و نمو می کند و این همان دلیلی است که باعث می شود بیماری سرماخوردگی یک مرض زمستانه شناخته شود.
بطور عمومی، درجه حرارت های داغ برای کشتن میکروارگانیزم ها مناسب تر هستند، اما این به معنی این نیست که شما باید هر چیزی را با درجه حرارت داغ استریل کنید. مانیش تریودی، رییس بخش امراض عفونی مراقبت آتلانتی، می گوید: " این کار واقع گرایانه یا الزامی نیست. موثرترین پادرمیانی برای جلوگیری از گسترش میکروارگانیزم ها شستشوی مناسب دست است"

در واقع، برای ویروس کووید 19، سازمان جهانی بهداشت استفاده از روش های حرارتی برای پیشگیری یا از بین بردن عفونت را توصیه نمی کند: وقت گذرانی زیر برف یا آب و هوای سرد، گرفتن حمام داغ، استفاده از خشک کن های داغ دست، لامپ های فرابنفش تاثیری روی کروناویروس های جدید ندارند.

با این حال، موارد دیگری هم هستند که درجه حرارت های بالا می توانند میکروارگانیزم ها را از بین ببرند. با استفاده از آب جوش می توانید باکتری های محصولات غذایی را از بین ببرید. ماشین ظرف شویی بشقاب ها را استریل می سازد. با شستن و خشک کردن لباس ها می توانید آلودگی آن ها را بگیرید. در اینجا آن چیزی که لازم است بدانید را آورده ایم.

آب داغ میکروارگانیزم ها را می کشد، اما این آب باید زیادی داغ باشد.

وفق نظر سازمان جهانی بهداشت، درجه حرارت های 140 تا 150 درجه فارنهایت برای کشتن اغلب ویروس ها کافی است. همچنین، آب جوش در برابر باکتری ها، ویروس ها و پروتوزوآها ایمنی ایجاد می کند. در هنگام حرارت دادن آب یا محصولات غذایی، تری ودی توصیه به استفاده از درجه حرارت های 160 درجه فارنهایت یا بیشتر می کند؛ درجه حرارتی که باکتری هایی مثل لژیونلا، یک باکتری که عموما در آب یافت می شود، را از بین می برد.

اگر البسه یا مصنوعات شما نیاز به ضد عفونی داشته باشند، سرویس بهداشت ملی انگلستان توصیه به شستشو در درجه حرارت بالا همراه با سفید کننده می کند تا اثر ضدعفونی کنندگی را به حداکثر برساند.

با این حال، این کار فقط برای البسه با ریسک بالا، مثل وقتی که شما بیمار هستید، مورد نیاز است. برای البسه معمولی، خشک کردن کفایت می کند. این به خاطر این است که حرارت یک ماشین خشک کن از 135 تا 150 درجه فارنهایت است و در حالی که یک ماشین لباسشویی جاهای مرطوبی را برای گسترش باکتری ها و قارچ ها فراهم می آورد، خشک کن این کار را نمی کند.

تری ودی می گوید:" وقتی البسه و آیتم های خانگی را می شویید، اغلب میکروارگانیزم های مضر در واقع در درجه حرارت بالای خشک کن، نه ماشین لباسشویی، کشته می شوند.

به رغم اینکه درجات حرارت بالا اغلب میکروارگانیزم ها را می کشد، چندان تفاوتی ندارد که دست های خود را با آب سرد یا گرم بشویید. آب داغ گرمای کافی ندارد و آب سرد به همان اندازه موثر است، چون فرآیند شستشو با آب و صابون بیش از انکه بر پایه کشتن استوار باشد بر اساس حذف عمل می کند.

همین قاعده در شستشوی ظرف هم هست. برای اینکه باکتری های ظروف را بطور مناسب از بین ببرید، غیر ممکن است آب را در شستشوی دستی به اندازه کافی داغ کنید. با این حال، ماشین های ظرفشویی اتوماتیک به اندازه کافی آب داغ دارند تا داخل ظروف را استریل نمایند.

در شستشوی دستی ظروف، خطوط راهنمای ایمنی غذا شستشو با دترجنت در درجه حرارت 113 درجه فارنهایت یا بیشتر را پیشنهاد می کند که باید با آبکشی، ضدعفونی با یک محلول تکمیل شود؛ محلولی که می تواند یک ماده ضدعفونی کننده شیمیایی باشد و یا آبی که تمیز است و تا 171 درجه فارنهایت یا بیشتر داغ شده است.

پخت و پز در درجه حرارت بالا می تواند اغلب میکروارگانیزم ها را از بین ببرد

اغلب باکتری ها در درجه حرارت های بین 40 و 140 درجه فارنهایت، یا آنچه بخش کشاورزی ایالات متحده محدوده خطر می نامد، رشد و نمو می کنند. با رشد باکتری، تعداد آن در هر بیست دقیقه دو برابر می شود.

برای اجتناب از این امر، اطمینان داشته باشید که غذا برای بیش از 2 ساعت در بیرون یخچال نمانده است( یا یک ساعت اگر درجه حرارت بیش از 90 درجه فارنهایت است) سازمان غذا و دارو، به عنوان مرجع، توصیه می کند که یخچال ها در زیر 40 درجه فارنهایت کار کنند تا بیرون از منطقه خطر باکتری ها قرار گیرند.

تری ودی می گوید: "بیشترین رشد باکتری ها مربوط به وقتی است که درجه حرارت و محیط زیست اطرافشان مناسب باشد." بعضی میکروارگانیزم ها، که باکتری های هایپرترموفیلیک نام دارند، در درجه حرارت های خیلی داغ 250 درجه فارنهایت یا بیشتر رشد می کنند. هرچند، اغلب باکتری ها و ویروس هایی که برای انسان بیماریزا هستند می توانند از طریق حرارت 165 درجه فارنهایت یا بیشتر در دقایقی از آشپزی کشته شوند.

مطابق با دپارتمان بهداشت نیویورک، گرم کردن غذا ساختمان میکروارگانیزم ها را می شکند و آن ها را به گونه ای که نتوانند کار معمول خود را بکنند تغییر شکل می دهد.

گرما اغلب باکتری ها و ویروس های منتقله از طریق غذا، همچون سالمونلا، را می کشد؛ این موجودات از طریق تخم مرغ ها و غذاهای ناپخته استخراج می شوند و می توانند سبب اسهال و استفراغ گردند.

موقع پختن غذا این موضوع مهمی است که حرارت به طور کامل به سراسر ماده در حال پخت برسد یا آنچه درجه حرارت داخلی نام دارد فراهم شود؛ چیزی که با یک ترمومتر غذا می تواند تعیین مقدار گردد.

مطابق با خطوط راهنمای ایمنی غذای ایالات متحده، گوشت های خام و ماکیانی که از آن ها استیک یا برش های کامل خوک، گاو، گوساله و بره تهیه می شود باید تا 145 درجه فارنهایت حرارت ببینند. این حرارت برای گوشت های چرخ شده 160 درجه فارنهایت است. برای تمام ماکیان این حرارت را باید تا 165 درجه فارنهایت افزایش داد.

غذاهایی که دوباره حرارت می بینند، همانند باقی مانده ها، باید در حداقل 165 درجه فرانهایت حرارت ببینند. آن ها نیاز دارند که در دو ساعت پس از پخت و پز به گونه ای مناسب ذخیره سازی شوند. برای این کار لازم است آن ها در ظرف کوچکی در یخچال قرار داده شوند تا به سرمایش بهینه رسیده و جلو رشد باکتری ها را بگیرند.

درجه حرارت انجماد میکروارگانیزم ها را از بین نمی برد، فقط فعالیت آن ها را کند می نماید.

یک تصور غلط این است که انجماد میکروارگانیزم هایی همانند باکتری ها را می کشد. در حالی که انجماد باعث کندی فعالیت میکروارگانیزم ها می شود و آن ها را وارد حالت نهفتگی می کند، به مجرد قرار گرفتن باکتری ها در درجه حرارت اتاق آن ها شروع به تکثیر می نمایند.

اشرشیاکلی یک باکتری عامل مسمومیت غذایی است. این باکتری در انجماد نمی میرد، اما وارد عدم فعالیت می گردد. قرار گیری آن در درجه حرارت اتاق باعث می شود که فعالیت آن مجددا از سر گرفته شود. این همان دلیلی است که باعث می شود پختن در درجه حرارت مناسب مهم ارزیابی شود. سازمان غذا و دارو پیشنهاد می کند که آب شدن یخ ها(یخ زدایی) در یخچال انجام گیرد، زیرا حتی یخ زدایی هم نباید در درجه حرارت بحرانی اتاق انجام گیرد.

تری ودی می گوید: " برخی میکروارگانیزم های حساس با یخ زدگی میمیرند. با این حال، اغلب میکروارگانیزم های بیماریزا در هنگام یخ زدایی و وقتی درجه حرارت شروع به بالارفتن می کند شروع به تکثیر می نمایند. "

در حالی که یخزده کردن و استفاده از فریزر غذاها را به مدت طولانیتری سالم نگه داشته و مانع رشد باکتریایی در آن ها می گردد، باز هم به مجرد یخ زدایی باید غذاها را درست دستکاری کرد. ذخیره سازی و پختن غذا را باید در درجه حرارت های درست انجام داد. به خاطر داشته باشید که بهترین راه برای خلاصی از شر میکروارگانیزم های روزمره شستشوی دست ها با آب و صابون است و در نبود آب و صابون استفاده از ضد عفونی کننده های دست توصیه می گردد.

مهم: اگر اطلاعات خود را بیش از مطالعه و خواندن، از طریق شنیدن به دست می آورید بهتان توصیه می کنیم که "چرا مشاوره تلفنی!؟" را بخوانید.

نکته اول: چنانچه متن بالا نیاز شما را بر آورده نکرده است، کلیدواژه خود را در قسمت جستجو( بالای صفحه) وارد کرده و مقالات مرتبط با خواسته خود را ملاحظه نمایید. شاید یکی از آن ها بر طرف کننده نیاز شما باشد
نکته دوم: در صورت تمایل به اخذ مشاوره تلفنی از قوانین مشاوره، مندرج در بالای صفحه یا صفحه نخست، کسب اطلاع نمایید.
نکته سوم: چنانچه مایل هستید فعالیت خود را با صرف هزینه ای معقول در سایت "یاشار بوم راشین" تبلیغ نمایید، لطفا اینجا را کلیک کنید.